Η χθεσινή μου επίσκεψη στη Λαϊκή της γειτονιάς μου με αντάμειψε με ψώνια που είχα χρόνια να κάνω....ελιές φρέσκιες, ανάλατες....και ζαρζαβατικά ολόφρεσκα και λιμπιστικά.....πράσα, κρεμμυδάκια, άνηθο, καυκαλήθρες, μυρώνια, ρίζες μάραθου.....

Ε.....με τα καλούδια που κουβάλησα, αποφάσισα να κάνω μία χορτόπιτα.....

Ανοιξα ντουλάπια, έβγαλα ταψιά, μπασίνες , σουρωτήρια, το ξύλο κοπής και το ξυλίκι για το άνοιγμα του φύλλου....γιατί όλα κι όλα , η πίτα μου αποφάσισα να γίνει με φύλλο σπιτικό κι όχι του εμπορίου....

Εβαλα την ποδιά μου σαν καλή νοικοκυρά, που με κοίταγε παραπονεμένη κάτι μήνες , κρεμασμένη στη γωνιά της και ανέγγιχτη....παρέταξα τα υλικά γιά το φύλλο και έριξα με προσοχή μέσα στη μεγάλη ροζ λεκάνη :

850 γρ. αλεύρι κίτρινο ΛΗΜΝΟΥ

5 κσ ελαιόλαδο

2 κσ ξύδι

1 μικρό κεσέ γιαούρτι στραγγιστό

1 κσ Αλάτι

2 κούπες Χλιαρό νερό

Ζύμωσα με τρυφερότητα και αγάπη και το απαλό ζυμαράκι μου το έβαλα σε πλαστική σακούλα και το άφησα να ξεκουραστεί αφού το σταύρωσα 3 φορές.

Ηρθε η ώρα των ζαρζαβατικών

Επλυνα και καθάρισα με ζήλο και συνέπεια :

4 πράσα

2 κολοκυθάκια

6 κρεμμυδάκια φρέσκα

1 μάτσο καυκαλήθρες

1 μάτσο μυρώνια

1/2 μάτσο άνηθο

2 μεγάλες μαραθόριζες (Φινόκιο)

Εβαλα λίγο λάδι στην κατσαρόλα και έριξα να μαραθούν, τα ψιλοκομμένα πράσα, τα κολοκυθάκια που τα είχα τρίψει και τα είχα αφήσει αλατισμένα στο σουρωτήρι να βγάλουν τα υγρά τους, τα φρέσκα κρεμμυδάκια, και τις ψιλοκομμένες μαραθόριζες.

Οσο περίμενα να κρυώσουν λίγο τα ζαρζαβατικά μου, χτύπησα 2 αυγά σε ένα μπώλ και ψιλόκοψα 400 γρ. φέτα.

Στη συνέχεια πρόσθεσα στο μείγμα των τσιγαρισμένων λαχανικών τις καυκαλήθρες, τα μυρώνια , τον άνηθο , τα χτυπημένα αυγά και την φέτα, αλάτι και πιπέρι . Τέλος πρόσθεσα 5-6 κουταλιές σούπας λεπτό σιμιγδάλι. Ετοιμη η γέμιση !!!

Ετοίμασα το τραπέζι γιά το άνοιγμα του φύλλου πασπαλίζοντας την επιφάνεια με λίγο νισεστέ και αλεύρι.

Χώρισα την ζύμη σε 2 μέρη και με το ξυλίκι, παρά τους φόβους μου, κατάφερα και άνοιξα σχετικά εύκολα ένα ορθογώνιο

φύλλο.

Αναψα το φούρνο στους 180 να προθερμαίνεται γιά να δεχθεί στην θερμή αγκαλιά του την εξαίσια πίτα μου....

Λάδωσα το ταψί και ξάπλωσα το φύλλο μου προσεκτικά , σαν να έβαζα μωρό στην κούνια....

Απλωσα την γέμιση και την τακτοποίησα σαν παιδική κουβερτούλα.....Στην συνέχεια άνοιξα το δεύτερο φύλλο και το άπλωσα σαν παπλωματάκι επάνω από την γέμιση ....Ράντισα με νεράκι για να γίνει τραγανό το φύλλο....

Τοποθέτησα το ταψί στην μεσαία σχάρα και επιδόθηκα με ζήλο στην άχαρη εργασία του πλυσίματος των σκευών, καθαριότητας τραπεζιού και αποκομιδής σκουπιδιών....

Μετά από 30΄άρχισαν να αναδύονται οι εξαίσιες μυρωδιές και θα έπρεπε να περιμένω ακόμη 40΄.....προκειμένου να ολοκληρωθεί το θαύμα !

Συνειρμικά θυμήθηκα εκείνο το παλαιό στιχούργημά μου που είχε μία αναφορά σε ψώνια και Λαϊκή αγορά..

Τα συναπαντήματα του έρωτα

Toν έρωτα συνάντησε προχθές, η συμπεθέρα,

στη λαϊκή παρακαλώ, στον πάγκο εκεί πέρα,

με το μαρούλι το σγουρό, το φρέσκο κρεμμυδάκι,

ήταν καλοστεκούμενος, φορούσε καβουράκι .

«Μαντάμ της είπε ευγενικά, εντύπωση μου κάνει

πόσο καλά διαλέγετε, κοιτώντας το κοτσάνι,

εγώ διαλέγω ο φουκαράς, πληρώνω όσο-όσο,

μα όλα χάλια δυστυχώς, πάω να παλαβώσω,

έχω χηρέψει ξεύρετε προ μιάς τετραετίας

και μόνος ζώ ο δυστυχής, άνευ πλέον συμβίας.»

Ητανε αφοπλιστικός κι αυτή ψυχοπονιάρα,

μαζί ψωνίσαν τελικά, φρούτα, αυγά , τσιγάρα,

αυτή τονε συμπάθησε, τον έκοψε η ματιά της

μίζερος δεν της φάνηκε, ήξερε η αφεντιά της,

και δέχτηκε να πιούν καφέ, στου ΡΟΔΟΥ το πατάρι,

δυό μήνες χρειαστήκανε, να γίνουνε ζευγάρι…!

Πως θα το πούμε στα παιδιά, τον ρώτησε εκείνη.

Εγώ μωρέ θα τους το πώ, και ότι θέλει ας γίνει.

Τα είπαν, τα μιλήσανε, και μια χαρά τα πάνε

κι ας φρίξανε τα σόγια τους κι ας τους περιγελάνε.

Εγώ δεν συναπάντησα παρά κάτι γνωστές μου,

μιά φίλη, μιά συνάδελφο και τις γειτόνισσές μου,

γιά την ακρίβεια είπαμε και τα οικονομικά μας,

την πίεση, τα χάπια μας, τους άντρες τα παιδιά μας....

Δυό νυχτικιές βαμβακερές αγόρασε η Νίτσα

κάλτσες , βρακιά και μιά ποδιά ψώνισε και η Γείτσα,

η Μάρθα στα λουλουδικά ξόδεψε τα ευρά της

κι η αφεντιά μου ξέδωσε με τα χορταρικά της !!!

Η διανομή της πίτας έχει ήδη ξεκινήσει....είναι πεντανόστιμη !!!

Θάνατος και Ανάσταση του Θεού

Άρτεμις Σκουμπουρδή




·



Θάνατος και Ανάσταση του Θεού

«Έστησε ο Έρωτας χορό με τον ξανθό Απρίλη» και ...μύρισε Άνοιξη. Η εαρινή επέλαση συνδέεται πάντοτε με τις συμβολικές κορυφαίες γιορτές, τον Θάνατο και την Ανάσταση του Θεού. Μολονότι, φέτος, βιώνουμε πρωτόγνωρες, δυσάρεστες μέρες υπό τον εφιάλτη της φοβερής πανδημίας, για μας, η σπουδαιότητα και οι συμβολισμοί δεν υποβαθμίζονται.

Ο Θεός που πεθαίνει και ανασταίνεται είναι μια πολύ παλαιά ιστορία για τους Έλληνες. Είναι ο Άδωνις και ο Διόνυσος της αρχαιότητας, ο Χριστός της εποχής μας. Το θαύμα της φύσης που κάθε Άνοιξη αναγεννάται και κάνει τα παρηκμασμένα από την παγωνιά του χειμώνα δένδρα και φυτά να ξαναβλαστήσουν και να ανθίσουν. Όλα αυτά, οι αρχαίοι Έλληνες τα συνέδεσαν με την Ανάσταση του Διονύσου και του Αδώνιδος. Λάτρεψαν, λοιπόν, τον Διόνυσο και τον Άδωνι σαν θεούς της βλάστησης, που πεθαίνουν και ανασταίνονται όπως ο Όσιρις των Αιγυπτίων και ο Ιησούς των Χριστιανών.

Ο ερχομός της Άνοιξης συνοδευόταν από τον εορτασμό των Μεγάλων Διονυσίων, μίας από τις κυριότερες εορταστικές εκδηλώσεις των αρχαίων Ελλήνων και ιδιαίτερα των Αθηναίων.
Κατά τη διάρκειά τους ελάμβαναν χώρα οι σημαντικότεροι θεατρικοί αγώνες της αρχαιότητας. Αλλά οι γιορτές που συγγενεύουν περισσότερο με το Θείο Δράμα είναι τα «Αδώνια».
Ο Άδωνις γεννήθηκε από τον κορμό της Μύρρας, δηλαδή της Μυρτιάς. Ήταν πολύ όμορφος, τόσο όμορφος που η θεά Αφροδίτη, για να μην της τον πάρουν, τον έκρυψε μέσα σε ένα κιβώτιο και τον έδωσε στην Περσεφόνη να τον φυλάει. Η θεά του Άδη άνοιξε το κουτί, είδε το ωραίο αγόρι και, τότε, αρνήθηκε να το επιστρέψει στην Αφροδίτη. Όπως ήταν φυσικό, οι δύο θεές ήρθαν σε ρήξη για την διεκδίκηση του Αδώνιδος και η διαμάχη τους λύθηκε από τον Δία. Ο βασιλιάς των θεών μοίρασε ως εξής την κατοχή του Αδώνιδος: ένα μέρος του χρόνου θα έμενε μόνος του για να αναπαύεται, ένα διάστημα θα το περνούσε συντροφιά με την Περσεφόνη στον Κάτω Κόσμο και το τρίτο με την Αφροδίτη. Ο Άδωνις, όμως, επειδή αγαπούσε πολύ την Αφροδίτη, της διέθεσε και τον δικό του προσωπικό χρόνο.

Σύμφωνα με τις διηγήσεις του Απολλόδωρου του Αθηναίου, ο Άδωνις υπήρξε λάτρης του κυνηγιού. Μια αποφράδα ημέρα, λοιπόν, καθώς κυνηγούσε, πληγώθηκε θανάσιμα από έναν αγριόχοιρο. Στο απεγνωσμένο κάλεσμά του, η Αφροδίτη έτρεξε να του συμπαρασταθεί και στην απελπισία της πάτησε μία τριανταφυλλιά. Τα αγκάθια πλήγωσαν τα πόδια της θεάς και, τότε, το αίμα της έβαψε κόκκινα τα άσπρα τριαντάφυλλα του απαράμιλλου άνθους. Έτσι, δημιουργήθηκαν τα κόκκινα ρόδα από το αίμα της θεάς του έρωτα. Η Αφροδίτη έκλαιγε και οδύρετο πάνω στο σώμα του νεκρού Αδώνιδος και από τα δάκρυά της φύτρωσαν οι ανεμώνες.
Σε ανάμνηση του μύθου, κάθε χρόνο γύρω στις 21 με 23 Μαρτίου οι Έλληνες γιόρταζαν τον «Αφανισμό» του Αδώνιδος που συμβόλιζε την καταστολή της φύσης κατά την περίοδο του Χειμώνα.

Ειδικά για την αρχαία Αθήνα, ο Πλούταρχος αναφέρει πως «οι Αθηναίες τιμώντας τον νεκρό Άδωνι, εξέθεταν σε δημόσια θέα ομοιώματα νεκρών για ενταφιασμό, χτυπούσαν το στήθος τους στις κηδείες και συνόδευαν τις τελετές εκείνες με μοιρολόγια».

Ο ελληνισμός της αρχαιότητας συνόδευε το κέρινο ομοίωμα του νεκρού Αδώνιδος και μοιρολογούσε τον ωραίο αδικοχαμένο νέο που έσβησε στο άνθος της ηλικίας του, στα 33 του χρόνια. Κατά την τελετή ξεχώριζαν πάνω στα πεζούλια των παραθύρων και στους εξώστες των σπιτιών, ανάμεσα στα αναμμένα κεριά και τα λιβανιστήρια, πινάκια με φυτεμένες δροσερές πρασινάδες. Δεν ήταν παρά σπόροι σιταριού και φακής που με το νερό φύτρωναν και βλάσταιναν γρήγορα και, ξαφνικά, πάνω στην ακμάδα τους μαραίνονταν. «Σκιάς όναρ» ήταν, όπως και οι εφήμεροι θνητοί. Συμβαίνει με τις πρασινάδες αυτές ό,τι και με «τον ωραίο κάλλει παρά πάντας βροτούς» που τότε ήταν ο Άδωνις, ο Διόνυσος, ο εξ Αιγύπτου Όσιρις και αιώνες αργότερα ο Ιησούς των Χριστιανών.

Αργότερα οι Έλληνες, λάτρεις του κάλλους, ασπάζονται τον Χριστιανισμό και διατηρούν ευλαβικά τα ριζωμένα μέσα τους πατροπαράδοτα έθιμα. Λάτρεψαν τον Χριστό, όπως άλλοτε τους ωραίους αδικοχαμένους θνήσκοντες θεούς.

Ο θρήνος για το «πού έδυ το κάλλος» έσκιζε τις καρδιές των Ελλήνων κάθε χρόνο όπως και σήμερα. «Λες και ο Εσταυρωμένος είναι Πανώριος Άδωνις Ροδοπεριχυμένος» ομολογεί ο ποιητής Κωστής Παλαμάς. Υπάρχει ένα αρχαίο επιτύμβιο επίγραμμα του Επιγραφικού Μουσείου που λέει «Διαβάτη, κοίταξέ τον και λυπήσου τον, που, αν και ήταν τόσο ωραίος, πέθανε!».

Σχετικό είναι και ένα άλλο επιτύμβιο επίγραμμα που αποδίδεται στον Πλάτωνα: «...Πρώτα ανάμεσα στους ζωντανούς έλαμπες άστρο-Αυγερινός, τώρα ανάμεσα στους νεκρούς λάμπεις-αποσπερίτης».

Χρόνια μετά, η λαϊκή Μούσα μοιρολογεί: «Ήλιε μου, πώς εβιάστηκες να πας να βασιλέψεις; ... Τον νέο που συνεβγαίνουμε, τι έχουμε να του πούμε: Πού ‘το ψηλός σαν Άγγελος, λιγνός σαν κυπαρίσσι / πού ‘χε το Μάη στις πλάτες του, την Άνοιξη στα στήθη, τ’ άστρα και τον Αυγερινό στα μάτια και στα φρύδια...».
Τα μοιρολόγια και το «ξόδι» διαρκούσαν, όπως και σήμερα, μερικές ώρες. Η «εύρεσις», δηλαδή η Ανάσταση του Αδώνιδος, του Διονύσου, του Όσιρη όπως και έπειτα του Ωραίου Ναζωραίου, γέμιζε αισιοδοξία τις καρδιές των Ελλήνων.

Ακατάλυτες μνήμες, ισχυροί συμβολισμοί μύθων και ιστορικών δρωμένων που μεταφέρονται διαχρονικά στις παραδόσεις των Ελλήνων. Η νίκη της Άνοιξης ενάντια στον χειμώνα και την καταστολή της φύσης. Η αναγέννηση της φύσης και η Ανάσταση του Θεού! Ο θρίαμβος της ζωής ενάντια στον θάνατο. Το τέλος και η αρχή. Η δικαίωση και η λύτρωση ύστερα από τη δοκιμασία...

Χρόνια Πολλά καλά κι ευλογημένα !!!

Φίλες μας αγαπημένες καλή Χρονιά, υγεία, ευτυχία, αγάπη και ευλογημένη δημιουργικότητα !!!

Τα Δωδεκανησιακά Κάλαντα τα αγαπώ γιατί τα πρωτοάκουσα από την Καλυμνιά γιαγιά μου και τον πατέρα μου....εδώ με τη χορωδία του Λυκείου Ελληνίδων Καλύμνου.


Διεύθυνση Καλλιόπη Μαύρου


Σας εύχομαι ολόψυχα υγεία , αγάπη, ευτυχία και κάθε καλό σε εσάς και τους αγαπημένους σας. Μιά νέα Χρονιά αρχή μίας δεκαετίας γεμάτης προσδοκίες....

"Ξημερώνει νέο έτος και περιτομή Χριστού
Βασιλείου του Μεγάλου Ιεράρχου του σοφού.
Ο Χριστός ήρθε στον κόσμο ίνα σώσει τον Αδάμ,
ίνα σώσει και τον κόσμο από Δύση ως Βορράν.
Εύχομαι λοιπόν να ζείτε πολλούς χρόνους κι ευτυχείς
τον Βασίλειον τον μέγα να'χετε συνδρομητή."

Θα προσθέσω και μία επίκληση, γιά κάθε μία από εμάς και όλες μας προκειμένου να έχουμε την βοήθεια του Θεού, να παραμείνει άσβεστη  η πολύτιμη δημιουργική φλόγα που υπάρχει μέσα μας.

Θεέ μου,
Ζητούμε την υποστήριξη σου ταπεινά
Δώσε μας τη δύναμη να ονειρευόμαστε
Και να πιστεύουμε στα όνειρα μας
Δώσε μας το θάρρος να τα στηρίζουμε
Και την ενέργεια για να υλοποιούμε τις δημιουργίες μας.
Δώσε μας την δυνατότητα να γίνουμε δίαυλος για να περάσει
Από μέσα μας η ευλογημένη θεική δημιουργικότητα σου
Παραδινόμαστε στο θέλημα σου γνωρίζοντας
πως πάντα μας παρέχεις αυτό που χρειαζόμαστε
γιά να επιτελέσουμε το δημιουργικό μας έργο.
Εμπιστευόμαστε το θεικό σου σχέδιο
και αφήνουμε τα περιορισμένα μας σχέδια
παραδίδοντας τον έλεγχο και την ανάγκη να γνωρίζουμε το καθετί.
Αφήνουμε τις παλιές περιορισμένες μας ιδέες
Και ανοίγουμε τον χώρο για νέες φρέσκες
Επικαλούμαστε την θεική σου καθοδήγηση και έμπνευση!
Εμπιστευόμαστε την Θεία σου Πρόνοια
Θεέ μου, βοήθησε μας να απαγκιστρωθούμε
Από την αόριστη εικόνα του τέλειου
Δώσε μας διαυγή ματιά για να βλέπουμε αυτό που υπάρχει
Δώσε μας καθαρότητα για να αγαπάμε ορατά και αόρατα
Να αφουγκράζομαι τις πραγματικές μας ανάγκες
Ενέπνευσε μας να βιώσουμε την αλληλεγγύη
Να αναζητήσουμε γενναιόδωρες ποιότητες μέσα μας
Και στους συνανθρώπους μας
Θεέ μου, θέλουμε να βρισκόμαστε στην αγκαλιά σου
Γνωρίζουμε πως πάντοτε μας αποδέχεσαι και μας στηρίζεις
Θεέ μου, που υπάρχεις σε όλες τις δημιουργίες
Δημιουργική δύναμη εσύ
Εμπότισε με τη Σοφία σου
Και εκδήλωσε τη μελωδία σου μέσα από εμάς
Παραδινόμαστε στη θεία Σου Χάρη.

Δημιουργικοί άνθρωποι....

Χαρακτηριστικά Των Δημιουργικών Ανθρώπων. Είστε Ένας Από Αυτούς;

Έχουν γραφτεί πολλά βιβλία και άρθρα για τους δημιουργικούς ανθρώπους βασισμένα σε μακροχρόνιες επιστημονικές έρευνες προσπαθώντας να απαντήσουν σε ερωτήσεις του τύπου «Τι είναι αυτό που διαφοροποιεί τους πολύ δημιουργικούς ανθρώπους από τους μη δημιουργικούς;», «Γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι πιο δημιουργικοί από κάποιους άλλους;», «Τελικά ποιοι άνθρωποι είναι δημιουργικοί;». Πως ξεχωρίζουν ;;;

1. Το μυαλό τους δεν επιβραδύνει ποτέ.

Το μυαλό τους είναι σαν μια μηχανή που λειτουργεί συνεχώς! Δεν σταματούν να σκέφτονται ούτε λεπτό. Μπορεί να είναι κουραστικό πολλές φορές για αυτούς, αλλά πάντα έχουν τρομερές ιδέες και σπουδαίες απόψεις στις συζητήσεις.

2. Αμφισβητούν το καθιερωμένο.

Συνεχώς ρωτάνε ‘γιατί’ και ‘τι θα γινόταν αν’ για κάθε πράγμα που γνωρίζουν ως αυθεντία ή ως κατεστημένο. Η δημιουργικότητά τους τούς κάνει να ψάχνουν τρόπους να αλλάξουν τα δεδομένα και δουν τι είναι πιθανό.

3. Δεν ‘ξεπουλάνε’ τις δημιουργίες τους.

Είναι πιστοί σε αυτό που μπορεί να κάνουν και προτιμούν να παραμείνει αναλλοίωτο  το έργο τους από το να γίνουν διάσημοι. Αυτή είναι η επιτυχία για αυτούς ακόμα και αν οι υπόλοιποι δεν τους καταλαβαίνουν ή τους παρεξηγούν.

4. Βαριούνται εύκολα.

Ενθουσιάζονται εύκολα με οτιδήποτε καινούργιο, αλλά το ίδιο γρήγορα το βαριούνται. Για αυτούς οι επαναλαμβανόμενες ασχολίες και η συνεχής απασχόληση με ένα μόνο αντικείμενο είναι το ίδιο με ποινή φυλάκισης.

5. Δημιουργούν με κυκλική πορεία.

Όταν δημιουργούν κάτι καινούργιο, περνούν από πολλές εναλλαγές μεταξύ υψηλής ή ακόμα και μανιακής έμπνευσης και περιόδους απραξίας. Ωστόσο, δεν μπορούν να αποφύγουν κανένα τέτοιο στάδιο, όλα πρέπει να κυλήσουν με το ρυθμό τους σαν την αλλαγή των εποχών.

6. Χρειάζονται χρόνο για ανανεώνουν τη δημιουργικότητά τους.

Είναι λογικό άλλωστε. Μετά από περιόδους μεγάλης δημιουργίας, χρειάζονται χρόνο για να γεμίσουν τις μπαταρίες τους και να ξεκουραστούν. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να απομονώνονται για αρκετά μεγάλα διαστήματα.

7. Χρειάζονται το χώρο τους για να δημιουργήσουν.

Συνήθως έχουν έναν δικό τους χώρο που δημιουργούν. Αυτό μπορεί να είναι ένα γραφείο ή ένα ήσυχο μαγαζί. Το μόνο σίγουρο είναι πως πρέπει να σεβόμαστε αυτό τους τον χώρο και να μην τον καταπατάμε.

8. Συγκεντρώνονται πολύ σε αυτό που κάνουν.

Όταν ξεκινήσουν να κάνουν κάτι, αφοσιώνονται πλήρως σε αυτό και δεν τους επηρεάζει τίποτα απολύτως. Δεν τους νοιάζει ο καιρός έξω, το στομάχι τους που ‘χορεύει’ από την πείνα ή αν δίπλα τους μοιράζουν λεφτά. Θα κάνουν αυτό που έχουν να κάνουν και μετά θα κοιτάξουν γύρω τους.

9. Αισθάνονται σε βάθος.

Οι δημιουργικοί άνθρωποι είναι ταυτόχρονα και πολύ συναισθηματικοί!  Όταν μεταδίδουν κάτι μέσα από τις δημιουργίες τους,, το αισθάνονται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό. 

10. Βρίσκονται στα άκρα των συναισθημάτων τους.

Αν πρόκειται για χαρά, νιώθουν ευτυχισμένοι. Αν πρόκειται για λύπη, φτάνουν στα όρια της κατάθλιψης. Δεν υπάρχει μέση κατάσταση για αυτούς και πολλές φορές έχουν μεγάλες εναλλαγές αυτών των συναισθημάτων.

11. Σκέφτονται και μιλούν με ιστορίες.

Μπορεί να τους πάρει περισσότερο χρόνο για να σου περάσουν ένα μήνυμα, αλλά κάθε φορά θα το κάνουν αυτό μέσα από μια εμπειρία γιατί ξέρουν πως μια ανθρώπινη ιστορία μπορεί να παρακινήσει περισσότερο από τα γεγονότα.

Οι δημιουργικοί άνθρωποι είναι ταυτόχρονα και πολύ συναισθηματικοί! Όταν μεταδίδουν κάτι μέσα από τις δημιουργίες τους, το αισθάνονται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό.10. Βρίσκονται στα άκρα των συναισθημάτων τους.Αν πρόκειται για χαρά, νιώθουν ευτυχισμένοι. Αν πρόκειται για λύπη, φτάνουν στα όρια της κατάθλιψης. Δεν υπάρχει μέση κατάσταση για αυτούς και πολλές φορές έχουν μεγάλες εναλλαγές αυτών των συναισθημάτων11. Σκέφτονται και μιλούν με ιστορίες.Μπορεί να τους πάρει περισσότερο χρόνο για να σου περάσουν ένα μήνυμα, αλλά κάθε φορά θα το κάνουν αυτό μέσα από μια εμπειρία γιατί ξέρουν πως μια ανθρώπινη ιστορία μπορεί να παρακινήσει περισσότερο από τα γεγονότα.

12. Πολεμούν την στασιμότητα.

Κάθε μέρα που ξυπνούν προσπαθούν να κάνουν τον εαυτό τους να ξεπεράσει κάθε προηγούμενο όριο που είχε. Όσο επιτυχημένοι και αν είναι, πάντα θα νομίζουν πως μπορούν να βελτιωθούν και θα συνεχίζουν να προσπαθούν μα γίνουν καλύτεροι.

13. Παίρνουν την δουλειά τους προσωπικά.

Η δουλειά τους είναι απεικόνιση του εαυτού τους. Για το λόγο αυτό κάθε σχόλιο προς το έργο τους αποτελεί σχόλιο προς την ίδια τους την ύπαρξη που μπορεί να επικροτεί ή να στηλιτεύει τον χαρακτήρα τους.

14. Έχουν πρόβλημα να πιστέψουν στον εαυτό τους.

Όσο δημιουργικοί και αν είναι, όσο μακριά και αν έχουν φτάσει, πάντα συγκρίνουν το έργο τους με τον υπόλοιπων και δύσκολα βλέπουν το μεγαλείο σε αυτό που κάνουν.

15. Λειτουργούν με το ένστικτο.

Δεν έχουν κάποιο μοτίβο με το οποίο δουλεύουν και δημιουργούν. Ξέρουν ενστικτωδώς τι να κάνουν και πως να το κάνουν και αν τους ρωτήσεις δεν θα μπορέσουν να σου απαντήσουν ακριβώς, καθώς δεν γνωρίζουν ούτε αυτοί.

16. Χρησιμοποιούν την καθυστέρηση ως εργαλείο.

Πολλές φορές αναβάλουν είτε σκόπιμα, είτε υποσυνείδητα να κάνουν κάτι. Καθυστερούν την δουλειά τους και μετά χρησιμοποιούν το άγχος της τελευταίας στιγμής ως καύσιμο για να μεγαλουργήσουν.

17. Είναι εθισμένοι στη δημιουργική ροή.

Οι δημιουργικοί άνθρωποι φαίνεται πως δεν μπορούν να αντέξουν χωρίς τα αισθήματα που προκαλεί η δημιουργία κάτι νέου. Είναι χειρότερο από ναρκωτικό και δεν μπορούν να αντέξουν μεγάλα διαστήματα χωρίς να δώσουν ‘ζωή/ σε κάτι νέο.

18 Έχουν δυσκολία να τελειώνουν δουλειές.

Επειδή βαριούνται εύκολα, συχνά δεν τελειώνουν όσα αναλαμβάνουν να κάνουν. Η συνεχής απασχόληση με ένα μόνο αντικείμενο τους φαίνεται βαρετή και καταλήγουν να το παρατάνε.

19. Συνδέουν πράγματα μεταξύ τους.

Πολύ συχνά κάνουν συσχετισμούς και ανακαλύπτουν μοτίβα πριν αυτά γίνουν φανερά στους υπόλοιπους ανθρώπους. Καταλήγουν σε συμπεράσματα και καταλαβαίνουν πράγματα αμέσως, χωρίς πολύ σκέψη.

20. Δεν μεγαλώνουν ποτέ.

Όλοι οι δημιουργικοί άνθρωποι έχουν αυτό το χαρακτηριστικό, μένουν για πάντα παιδιά. Η ζωή για αυτούς είναι ένα μυστήριο, μια περιπέτεια χωρίς τέλος. Βλέπουν τα πάντα μέσα από παιδικά μάτια και ουσιαστικά είναι μεγάλα παιδιά που έχουν επιβιώσει στον πιεστικό κόσμο των ενηλίκων.

Και υπάρχει έτσι ο δημιουργικός άνθρωπος γιατί…

Ανάμεσα στις πολλές έρευνες που έχουν διεξαχθεί, το 1960, ο ψυχολόγος και ερευνητής της δημιουργικότητας Frank X. Barron, μελέτησε μία ομάδα πολύ δημιουργικών ανθρώπων, μεταξύ των οποίων ήταν ο συγγραφέας Truman Capote και ο Frank O’ Connor, και κατέληξε στα ακόλουθα συμπεράσματα για τους δημιουργικούς ανθρώπους:

Είναι ταυτόχρονα πιο πρωτόγονοι αλλά και πιο πολιτισμένοι, πιο καταστροφικοί αλλά και πιο εποικοδομητικοί και ενίοτε είναι πιο τρελοί αλλά ταυτόχρονα πολύ πιο συνετοί/λογικοί από το μέσο άνθρωπο.
Είναι «προϊόντα» μιας ασυνήθιστης σύνθεσης υγιών και παθολογικών συμπεριφορών. Είναι άνθρωποι πιο ενδοσκοπικοί και αποδέχονται τα πιο «σκοτεινά» τμήματα της ψυχής τους αλλά παράλληλα γνωρίζουν καλά τον εαυτό τους και πατούν γερά στα πόδια τους.

Ο ψυχολόγος Mihaly Csikszentmihalyi, ο οποίος παρατηρεί δημιουργικούς ανθρώπους πάνω από 30 χρόνια έχει δηλώσει ότι αν έπρεπε να εκφράσει με μία λέξη τι είναι αυτό που διαφοροποιεί τους δημιουργικούς ανθρώπους από τους υπόλοιπους αυτή είναι η «πολυπλοκότητα». Και λέει χαρακτηριστικά: «instead of being an ‘individual’, each of them is a ‘multitude’».

Οι Carolyn Gregoire και Scott Barry Kaufman στο βιβλίο τους «Wired to Create» αναφέρουν ότι η δημιουργικότητα δεν σχετίζεται μόνο με ένα συγκεκριμένο τμήμα του εγκεφάλου ή με μια συγκεκριμένη πλευρά του αλλά με πολλές διαφορετικές περιοχές που έχουν να κάνουν με τα συναισθήματα και με τα συνειδητά και ασυνείδητα συστήματα επεξεργασίας. Οι δημιουργικοί άνθρωποι τα καταφέρνουν πολύ καλά στο να χρησιμοποιούν αντιφατικούς τρόπους σκέψης-διανοητική, εμπειρική, συναισθηματική, σκόπιμη και αυθόρμητη.

Η δημιουργικότητα έχει να κάνει με το να δημιουργεί κανείς περισσότερες επαφές στον εγκέφαλο, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα. Έτσι, μπορεί ο κάθε δημιουργός και εν γένει κάθε πρωτότυπος άνθρωπος να έχει κάτι μοναδικό σε σχέση με τους άλλους, όμως ο εγκέφαλος όλων των δημιουργικών ανθρώπων εμφανίζει ομοιότητες στην «καλωδίωσή» του. Η μελέτη δείχνει ότι η μεγάλη δημιουργικότητα έχει ένα διακριτό εγκεφαλικό αποτύπωμα, που χαρακτηρίζεται κυρίως από αυξημένες διασυνδέσεις ανάμεσα σε τρεις περιοχές του εγκεφάλου και από καλύτερο συντονισμό ανάμεσά τους, σε σχέση με τους λιγότερο δημιουργικούς ανθρώπους. Οι ερευνητές από τις ΗΠΑ, την Αυστρία και την Κίνα, με επικεφαλής τον ψυχολόγο Ρότζερ Μπίτι του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), μελέτησαν τους εγκεφάλους 160 εθελοντών με λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI), μία μέθοδο που καταγράφει την εγκεφαλική δραστηριότητα με βάση τις αλλαγές στη ροή του αίματος σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου. Οι συμμετέχοντες, ενόσω βρίσκονταν στο διαγνωστικό μηχάνημα, κλήθηκαν να εκτελέσουν ένα πείραμα δημιουργικής σκέψης, που αφορούσε να βρουν -μέσα σε 12 δευτερόλεπτα- πρωτότυπους τρόπους για να χρησιμοποιήσουν συνηθισμένα αντικείμενα, όπως ένα μαχαίρι, ένα φλιτζάνι, μια κάλτσα, ένα σαπούνι ή ένα τούβλο, τα οποία εμφανίζονταν διαδοχικά σε μια οθόνη. Στη συνέχεια, μια ομάδα τριών ανεξάρτητων κριτών βαθμολογούσε την πρωτοτυπία κάθε απάντησης. Όσο πιο ευφάνταστος και δημιουργικός ήταν κάποιος στις ιδέες του (π.χ. η χρήση της κάλτσας ως φίλτρου νερού!), τόσο πιο πολύ ενεργοποιούνταν, συνδέονταν μεταξύ τους και συντονίζονταν τρεις συγκεκριμένες περιοχές ή δίκτυα του εγκεφάλου: της ονειροπόλησης (αυτόματη σκέψη και φαντασίωση), της διάκρισης (επιλογή αυτού που αξίζει περισσότερο να τραβήξει την προσοχή μας γύρω μας) και του εκτελεστικού ελέγχου (συνειδητή σκέψη και αξιολόγηση). Με αυτόν τον τρόπο, οι επιστήμονες μπόρεσαν στη συνέχεια να κάνουν το αντίστροφο, δηλαδή να εκτιμήσουν πόσο δημιουργικός είναι κανείς, μελετώντας μόνο το «προφίλ» της εγκεφαλικής δραστηριότητάς του.

Οι δημιουργικοί άνθρωποι δεν αισθάνονται ιδιαίτερο φόβο ή άγχος για τον θάνατο, σύμφωνα με νέα έρευνα, η οποία πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Κεντ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Γιατί;

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η δημιουργικότητα λειτουργεί σαν μία υπαρξιακή ομπρέλα ασφαλείας, η οποία βοηθάει τους ανθρώπους να ξεπεράσουν τους φόβους και το άγχος για τη θνητότητά τους. Από ό,τι φαίνεται, όσο πιο δημιουργικός είναι κάποιος, τόσο λιγότερο φοβάται τον θάνατο.

Εν κατακλείδι

Ο δημιουργικός άνθρωπος εμφανίζει ταυτόχρονα όλες τις ποιότητες που αναφέρθηκαν και αναλύθηκαν εκτενώς. Ανάλογα με τη φάση που βρίσκεται, τη φύση του project που υλοποιεί και το είδος των ανθρώπων με τους οποίους έρχεται σε επαφή, αυτές οι ποιότητες, αυτά τα χαρακτηριστικά, εμφανίζονται σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό.

Αυτό όμως που είναι σίγουρο είναι ότι ο δημιουργικός άνθρωπος έχει τα picks του αλλά και τα downs του. Παρ’ όλα αυτά προσπαθεί πάντα να διατηρεί μια «περίεργη» ισορροπία. Να διατηρεί ουσιαστικά την ισορροπία μεταξύ νου και καρδιάς. Δεν αφήνει τη λογική να πάρει τα ηνία γιατί γνωρίζει ότι ο πρωταρχικός εγκέφαλος του ανθρώπου είναι η καρδιά του.

Και όπως είπε και ο Αϊνστάιν: «Η λογική σε πάει από το Α στο Β. Η φαντασία σε πάει παντού».

Το πράσινο σαπούνι

Tο πράσινο σαπούνι, για όσους δε γνωρίζουν, είναι πράσινο, λόγω του χρώματος της ελιάς καθώς το ελαιόλαδο, του οποίου οι εξαιρετικά θεραπευτικές ιδιότητες είναι γνωστές και αξιοποιήσιμες από τα αρχαία χρόνια, είναι το βασικό και κύριο συστατικό του.

Ωστόσο, πράσινο σαπούνι παράγεται και από άλλα φυτά πέραν της ελιάς, διατηρώντας έτσι το μεγαλύτερο ποσοστό των πλεονεκτημάτων ενός φυσικά παρασκευασμένου προϊόντος.

Η ποικιλία των χρήσεων του ελαιόλαδου και οι μαλακτικές και απολυμαντικές του ιδιότητες, το καθιστούν κάτι πολύ παραπάνω από συστατικό καλής διατροφής, καθώς η χρήση του στη μορφή του σαπουνιού, αν και μοιάζει παλιομοδίτικη, σε πολλούς, παραμένει υπολογίσιμη δύναμη.

Πέρα λοιπόν από μυστικό ομορφιάς πολλών γυναικών, που δεν θα σας το αποκαλύψουν ποτέ, έχει θεραπευτική δράση ενάντια σε δερματικές παθήσεις, όπως είναι η ψωρίαση και η δερματίτιδα, ενώ το μεγαλύτερό του πλεονέκτημα παραμένει η προστασία του δέρματος από την αφυδάτωση και την ξηρότητα, χωρίς βέβαια να είναι το μοναδικό.
Ακολουθούν, λοιπόν, οι λόγοι για τους οποίους θα πρέπει να γίνετε, τουλάχιστον όσον αφορά στην καθαριότητα... οικολόγοι.

Άκρως ενυδατικό

Το πράσινο σαπούνι καθαρίζει το δέρμα, χωρίς να το στερεί από τα φυσικά του λιπαρά στοιχεία, που - κατά γενική ομολογία - καταφέρνουν άλλα σαπούνια καταλήγοντας έτσι σε ξηρό και στεγνό δέρμα. Η φυσική του σύσταση αφήνει ελεύθερους τους πόρους του δέρματος επιτρέποντας την εφίδρωση, προστατεύοντας, όμως ταυτόχρονα και με φυσικό τρόπο τα κύτταρα της επιδερμίδας.


Στο πράσινο σαπούνι ακόμη, παρατηρείται η ουσία γλυκερίνη, η οποία συντηρεί την ενυδάτωση του δέρματος, αντλώντας νερό, ακόμα και από τον αέρα, ενώ σε άλλα σαπούνια του εμπορίου έχει αφαιρεθεί, για να χρησιμοποιηθεί για άλλους σκοπούς.

Λίγες παρενέργειες

Το πράσινο σαπούνι είναι υποαλλεργικό, δεδομένης προφανώς της φυσικής του προέλευσης, με αποτέλεσμα να είναι η ασφαλέστερη επιλογή για ευαίσθητες επιδερμίδες. Το ελαιόλαδο δε, σαν συστατικό είναι ασφαλές ακόμα και για νεογέννητα βρέφη, λόγω της μαλακτικής του φύσης.

Τα περισσότερα είδη πράσινων σαπουνιών περιέχουν αποκλειστικά φυσικά συστατικά, φιλικά προς τον άνθρωπο, εν αντιθέσει με τα άλλα σαπούνια που περιέχουν ουσίες συχνά βαριές και ενδεχομένως τοξικές για την επιδερμίδα.

Πλούσιο σε αντιοξειδωτικά

Το ελαιόλαδο είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικά στοιχεία που καταπολεμούν τη δράση των ελεύθερων ριζών, με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπος καθημερινά και διαρκώς ο ανθρώπινος οργανισμός. Οι βιταμίνες Ε και Α, που περιέχονται στο λάδι και οι θεραπευτικές τους ιδιότητες με όποιο τρόπο και αν χρησιμοποιήσετε ή καταναλώσετε το λάδι, είτε μέσω του φαγητού, είτε μέσω του σαπουνιού, γίνονται εκμεταλλεύσιμες από τον οργανισμό και άκρως ωφέλιμες.

Επιπλέον, το ελαιόλαδο έχει αντιφλεγμονώδη δράση που ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, προστατεύει το δέρμα από παθήσεις και τον οργανισμό από προβλήματα στην καρδιά και την πεπτική λειτουργία, και όχι μόνο.

Διαρκεί και έχει διακριτικό άρωμα

Το πράσινο σαπούνι έχει ένα απαλό και φρουτώδες άρωμα, εν αντιθέσει με τα έντονα αρώματα που έχουν άλλα σαπούνια και συχνά προκαλούν ενοχλήσεις σε ευαίσθητες, και μη, επιδερμίδες. Η μπάρα του πράσινου σαπουνιού είναι σκληρή και δεν κάνει πολύ σαπουνάδα, με συνέπεια να κρατάει πολύ περισσότερο από αντίστοιχα προϊόντα.
Τέλος, τα περισσότερα σαπούνια του εμπορίου είναι φτιαγμένα από ζωικό λίπος, γι’ αυτό και το πράσινο σαπούνι, που είναι φτιαγμένο, αν όχι από ελαιόλαδο, από άλλα φυτικά προϊόντα είναι καλή επιλογή για όσους έχουν περιβαλλοντική συνείδηση και δεν επιθυμούν να χρησιμοποιούν ζωικά προϊόντα.

Λοιπές χρήσεις

Η αξία του πράσινου σαπουνιού δεν τελειώνει στην προσωπική υγιεινή, αλλά συνεχίζει και αφορά και την καθαριότητα ακόμα και του σπιτιού. Το πράσινο σαπούνι, αρχικά, είναι ιδανικό για την καθαριότητα των βρεφικών και παιδικών ρούχων, λόγω της απόλυτα φυσικής του σύστασης, ενώ έχει αποτελεσματική δράση και στην απολύμανση του σπιτιού, καθώς αν το διαλύσετε σε νερό, είναι ιδανικό για σφουγγάρισμα. Έχει ακόμα λευκαντικές ιδιότητες και ο συνδυασμός του με λίγο λευκό ξύδι, το κάνει ιδανικό καθαριστικό για μπάνιο και κουζίνα.

Τέλος, χρησιμοποιείται ακόμα και σαν φυτοφάρμακο, με το διάλυμα του οποίου μπορείτε να ψεκάσετε τα φυτά για να τα προστατεύσετε ήπια από έντομα και ασθένειες, πριν έστω καταφύγετε σε πιο δραστικές λύσεις.






Πηγή: Clickatlife.gr

Διαγωνισμός Κεντήματος με θέμα Πεταλούδες σε ελεύθερη σύνθεση

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ο μεγαλύτερος διαγωνισμός κεντήματος από την Πεταλούδα & DMC
με 1ο Βραβείο: 3ήμερο ταξίδι στο Παρίσι για 2 άτομα με όλα τα έξοδα πληρωμένα, ΚΑΙ πολλά δώρα !!!
Όπως θα δείτε και στο φυλλάδιο του διαγωνισμού.

Αν αγαπάς το κέντημα, μπορείς να λάβεις μέρος από 1/12/2018 έως 9/9/2019, που θα είναι η τελευταία ημέρα υποβολής κεντημάτων.
Ο διαγωνισμός θα κορυφωθεί με το τριήμερο Festival Κεντήματος 15/11/2019 – 17/11/2019 στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, Αίθουσα Δεξαμενές Καθαρισμού.
Πληροφορίες, φυλλάδιο/όροι του διαγωνισμού θα υπάρχουν σε όλα τα καταστήματα στην Ελλάδα
Για οποιαδήποτε ερώτηση 2105447505
Λάβετε μέρος !!!!!!
Δείτε όλες τις οδηγίες και όρους, για οποιαδήποτε επιπλέον πληροφορία, μπορείτε να καλέσετε 2105447505.

 

Κεραλοιφή !!! Τα οφέλη και πως την φτιάχνουμε

1. Το κερί της μέλισσας έχει μαλακτικές ιδιότητες και είναι ιδιαίτερα ενυδατικό. Έτσι βοηθάει το δέρμα να έχει μία απαλή και ελαστική δομή, χαρίζοντας του την απαραίτητη υγρασία.

2. Περιέχει αντιβιοτικές και αντισηπτικές ουσίες και παρουσιάζει θεραπευτική δράση. Η κεραλοιφή λοιπόν, είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στις επιδερμίδες που παρουσιάζουν ακμή, εξανθήματα και σπυράκια.

3. Το κερί της μέλισσας επίσης, είναι γνωστό για τις αντιφλεγμονώδεις ουσίες που περιέχει. Είναι επομένως πολύ επουλωτικό και βοηθάει στην αντιμετώπιση των πληγών του δέρματος , των εκζεμάτων και σε κάθε είδους δερματοπάθεια.

4. Σε συνδυασμό και με το ελαιόλαδο που εμπεριέχεται στην κεραλοιφή , δημιουργούνται προϊόντα για το δέρμα τα οποία είναι πολύ πλούσια σε αντιοξειδωτικά και βιταμίνες και τρέφουν το δέρμα μας, ενισχύουν την ελαστικότητα του, και αναπληρώνουν τα πολύτιμα λιπίδια της επιδερμίδας.

5. Η κεραλοιφή και όλα τα φυσικά καλλυντικά που περιέχουν κερί και ελαιόλαδο ( ή και άλλα έλαια, όπως για παράδειγμα το αμυγδαλέλαιο) , καθώς δεν περιέχουν καθόλου νερό στη σύσταση τους, δεν απαιτούν καμία προσθήκη συντηρητικού ή χημικού για τη διατήρησή τους. Αποτελούν επομένως , το απόλυτο φυσικό προϊόν με συστατικά που μας έχει χαρίσει η φύση.


6. Η κεραλοιφή επίσης, είναι ευρέως γνωστή και για την εξαίρετη αντιγηραντική της δράση. Καθώς το κερί της μέλισσας είναι ιδιαίτερα ενυδατικό και επουλωτικό, προσφέρει στο δέρμα μας την απαραίτητη υγρασία, που χάνεται με την πάροδο των χρόνων, προκαλώντας έτσι την αφυδάτωση του δέρματος και τη δημιουργία ρυτίδων. Επίσης, η επουλωτική του δράση λειαίνει τα σημάδια του χρόνου και προσδίδει στην επιδερμίδα μας τη χαμένη της λάμψη.

Μπορείτε να αγοράσετε κεραλοιφή από καταστήματα με με κρέμες ή βιολογικά προΐόντα ή και στον Ίντερνετ. Η μπορείτε να την φτιάξετε μόνοι σας διαβάζοντας τη συνταγή:




Το μελισσοκέρι είναι χρήσιμο σε άπειρες εφαρμογές, όμως από μόνο του δε διαθέτει ενυδατικές ιδιότητες. Δρα σαν αδιαβροχοποιητής (όπως η βαζελίνη) και προστατεύει από τις εξωτερικές απώλειες και την εξάτμιση της υγρασίας του δέρματος. Όταν όμως συνδυαστεί με ελαιόλαδο, δημιουργείται η φημισμένη κηραλοιφή, η οποία είναι ότι πιο αγνό και ωφέλιμο μπορείτε να προσφέρετε στο δέρμα σας.




Είναι η πιο απλή αλοιφή που θα φτιάξετε ποτέ και ίσως αυτή από την οποία θα ξεκινήσετε τη “σταδιοδρομία” σας, ως ερασιτέχνες κοσμετολόγοι. Για εμένα προσωπικά η κηραλοιφή πρέπει να υπάρχει σε κάθε σπίτι ανεξαιρέτως και να χρησιμοποιείται σε κάθε περίπτωση, αντί των αλοιφών του εμπορίου. Από την απλή ενυδάτωση και περιποίηση του δέρματος μέχρι τα σκασμένα χείλη και συγκάματα και από επιπλεγμένες δερματοπάθειες μέχρι πληγές, έλκη, εγκαύματα και μολύνσεις. Έχει αντισηπτικές, αντιφλεγμονώδεις, αντιμυκητιασικές, καταπραϋντικές, επουλωτικές, ενυδατικές και μαλακτικές ιδιότητες. Εφαρμόζεται σε όλο το σώμα χωρίς περιορισμό, είναι πολύ ευεργετική, πανεύκολη στη παρασκευή της και κοστίζει ελάχιστα χρήματα. Ακόμα κάθεστε;

Η βασική συνταγή έχει ως εξής:

1 κουταλιά της σούπας μελισσοκέρι
5 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
Τρίβουμε σε ένα τρίφτη το μελισσοκέρι.



Το λιώνουμε σε ένα πυρίμαχο σκεύος, πάντα σε bain marie, προσθέτουμε το ελαιόλαδο και ανακατεύουμε μέχρι να ομογενοποιηθούν.

Αποσύρουμε το μίγμα από τη φωτιά και το βάζουμε σε ένα αποστειρωμένο βαζάκι. Το αφήνουμε να κρυώσει και να στερεοποιηθεί και είναι έτοιμο για χρήση.

Ούτε χτύπημα, ούτε θερμόμετρα, ούτε γαλακτωματοποιητές, ούτε τίποτα άλλο περίπλοκο.

Πρώτες ύλες
Μελισσοκέρι θα βρείτε στα καταστήματα συσκευασμένο σε μορφή κόκκων ή σταγόνων. Δε σας το συνιστώ. Αυτή μορφή συνηθως δεν είναι καθαρή και περιέχει παραφίνη. Το ιδανικό είναι να βρείτε έναν έμπιστο μελισσοκόμο και να προμηθεύεστε το μελισσοκέρι σας από αυτόν. Θα καταλάβετε τη διαφορά των δύο τύπων κεριού με μια “μυτιά”. Το αγνό μελισσοκέρι μυρίζει μέλι, το τυποποιημένο μυρίζει κερί. Χρησιμοποιείτε πάντα βιολογικό, extra παρθένο ελαιόλαδο.


Βασική συνταγή και παραλλαγές
Οι παραλλαγές είναι ατέλειωτες. Πολλοί χρησιμοποιούν σπαθόλαδο αντί για ελαιόλαδο, άλλοι προσθέτουν αιθέρια έλαια και εκχυλίσματα βοτάνων, άλλοι κάνουν συνδυασμούς ελαίων και βουτύρων, άλλοι βάζουν μέλι και βιταμίνες μέσα και ούτω καθεξής. Η βασική συνταγή είναι αυτή που σας έδωσα παραπάνω. Ξεκινήστε με αυτήν και μετά πειραματίζεστε και με άλλα υλικά, ανάλογα με τις ανάγκες του δέρματος σας και το προορισμό της κηραλοιφής.

Προσοχή στις δοσολογίες. Αν βάλετε παραπάνω ελαιόλαδο θα πάρετε αλοιφή με πιο λεπτή υφή, αλλά θα αφήνει έντονη λιπαρότητα στο δέρμα. Αν βάλετε παραπάνω κερί, θα γίνει πολύ συμπαγής και θα είναι δύσκολη στην εφαρμογή. Κυκλοφορούν πολλές “βασικές” συνταγές, άλλες με 3 κουταλιές μελισσοκέρι, που κάνουν τη κηραλοιφή τούβλο και πρακτικά αδύνατο να απλωθεί στο δέρμα, άλλες με 100-150ml ελαιόλαδο, που τη κάνουν λίγο πιο πηχτή από το σκέτο ελαιόλαδο. Μη μπείτε στο κόπο να τις δοκιμάσετε. Τις δοκίμασα εγώ όλες και τις πέταξα κατευθείαν στα σκουπίδια.











Το προϊόν σας έχει διάρκεια ζωής περίπου 3 μήνες, αν το αποθηκεύσετε σε δροσερό και σκιερό μέρος.

Αν πρόκειται να τη χρησιμοποιήσετε στο πρόσωπο να ξέρετε πως δεν ενδείκνυται τόσο για λιπαρές επιδερμίδες, μιας και από τη φύση της είναι μια λιπαρή κρέμα.
Αν πρόκειται να τη χρησιμοποιήσετε σε βρέφη αποφύγετε να προσθέσετε αιθέρια έλαια.
Λίγη βιταμίνη Ε είναι πάντα επιθυμητή, για τις αντιοξειδωτικές της ιδιότητες και για τη “παράταση” ζωής που δίνει στο προϊόν.
Τη βρήκα στο internet (σε ελληνικό e-shop) μέχρι και 19,90€ για ένα βαζάκι των 40 ml… Το κόστος να τη φτιάξετε στο σπίτι, δεν υπερβαίνει το 0,5-1€

Πηγή : oliviart-gr.blogspot.gr