Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2016

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΣΤΙΣ ΧΡΥΣΟΜΕΛΙΣΣΕΣ

Δύο αγαπημένες φίλες η Πόπη Πειρουνάκη αντιπρόσωπος στην Ελλαδα της ACADEMY OF 3D ART DECOUPAGE AND CRAFTS του Λονδίνου και Πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας στην Αθήνα και η
Δόνα Καλογεράκη Αντιπρόεδρος, μας κάνουν την τιμή να έρθουν στο μελίσσι μας την Παρασκευή στις 4μμ και να μας παρουσιάσουν την τεχνική του ανάποδου ντεκουπάζ σε γυάλινη πιατέλα.
Περιμένουμε με μεγάλη ανυπομονησία την Παρασκευή για να υποδεχτούμε και να καλωσορίσουμε τις δυό μας φίλες!!!



Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2016

Πρόσκληση για ...πλέξιμο με βελονάκι......

Φίλες μας, σας καλούμε την προσεχή Τρίτη 19 Ιανουαρίου στο Μελίσσι μας (Στραταίων 1 Μακρυγιάννη) ώρα 11.00-13.00 να μάθουμε όλα τα μυστικά, για να πλέκουμε με το βελονάκι !!!
Η Κατερίνα θα μας μάθει βήμα-βήμα τις τεχνικές , τους βασικούς πόντους και πλέξεις και θα μας καθοδηγήσει με υπομονή και μεθοδικότητα  ώστε να καταφέρουμε να δημιουργήσουμε τα πρώτα μας πλεκτά !!! Λουλουδάκια, σκουφάκια, πεταλούδες κλπ Ενας ολόκληρος κόσμος δημιουργίας είναι στη διάθεσή μας !!! Δεν έχουμε παρά να πάρουμε νήματα και τα βελονάκια μας !!! Ελάτε στην παρέα μας !!!
 Αποτέλεσμα εικόνας για Χόμπυ μου το βελονάκι

Αποτέλεσμα εικόνας για Χόμπυ μου το βελονάκι


Το πλέξιμο έχει αλλάξει πολύ με το πέρασμα των αιώνων. Ακόμη και σήμερα, υπάρχουν πολλές και διάφορες μέθοδοι και μορφές σε διαφορετικά μέρη του κόσμου. Η ιστορία του πλεξίματος είναι θα λέγαμε ένα μυστήριο, που μπορούμε μόνο να το καταλάβουμε από αρχαιολογικά δείγματα που φυλάσσονται σε μουσεία σε όλο τον κόσμο.
Ένα πλεκτό μπορούσε να είναι κατασκευασμένο από μαλλί, μετάξι και άλλες ίνες που όμως χαλούσαν γρήγορα, ακόμη και κάτω από ιδανικές συνθήκες. Οι βελόνες πλεξίματος που χρησιμοποιούνταν ήταν ουσιαστικά αιχμηρά ραβδιά που είναι δύσκολο να χαρακτηριστούν σαν βελόνες πλεξίματος με βάση τα δεδομένα της δικής μας εποχής. Θα μπορούσαν να είναι τσιμπιδάκια για μαλλιά, αδράχτια ή οποιαδήποτε άλλη μορφή αιχμηρού ραβδιού. Στο παρελθόν, όπου η κλώση γινόταν με το χέρι και φυσικά ήταν πολύ πιο χρονοβόρα, πολλά πλεκτά δεν ταίριαζαν στο  σώμα και πλέκονταν εκ νέου. Λόγω της χρονοβόρας διαδικασίας παραγωγής, τα πλεκτά δεν πετιόντουσαν μέχρι να φθαρθούν ολοσχερώς. Επιπλέον πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι πολλοί άνθρωποι στο παρελθόν είχαν τη συνήθεια να «αποθηκεύουν» αντικείμενα καθημερινής χρήσης για τους απογόνους τους και αυτός είναι ακόμα ένας από τους λόγους που δεν υπάρχουν πολλά χρήσιμα πλεκτά αντικείμενα, τόσα χρόνια αργότερα. Παρόλα αυτά έστω και τα λιγοστά αρχαιολογικά στοιχεία που έχουμε είναι πολύ ενδιαφέροντα.
Στην πραγματικότητα όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι το πλέξιμο είναι μια αρκετά πρόσφατη εφεύρεση. Δεν υπάρχουν αρχαίοι μύθοι για το πλέξιμο όπως υπάρχουν για παράδειγμα αρχαίοι μύθοι σχετικά με τη νηματουργία και την ύφανση. Μια γρήγορη ματιά σε ένα αγγλικό λεξικό της Οξφόρδης αποκαλύπτει επίσης ότι ο όρος «πλέκω» δεν προστέθηκε στην αγγλική γλώσσα παρά μόνο μετά το 1300. Περαιτέρω παρατηρούμε ότι η λέξη «πλέκω» δεν υπήρχε σε καμία ευρωπαϊκή γλώσσα πριν από την Αναγέννηση. Εκτός από την Μέση Ανατολή και την Ισπανία, σε άλλα μέρη του κόσμου η λέξη για το πλέξιμο εμφανίστηκε πολύ αργότερα. Ωστόσο, υπάρχουν πολλά διατηρητέα πλεκτά δείγματα που χρονολογούνται από τον 10ο και τον 12ο αιώνα.
Έρευνες πάνω στο θέμα έδειξαν πως το πλέξιμο πρωτοεμφανίστηκε στη Μέση Ανατολή και από εκεί διαδόθηκε στην Ευρώπη και στην Αμερική μέσω των αποίκων. Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν σε ένα τάφο της Αιγύπτου πλεκτά παντοφλάκια και κάλτσες για παιδιά των οποίων το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού είναι χωρισμένο από το υπόλοιπα όπως κάποια από τα σύγχρονα γάντια. Επικρατεί επίσης η άποψη ότι στην Ευρώπη το πλέξιμο το εισήγαγαν οι Κόπτες (κλάδος του Χριστιανισμού στην Αίγυπτο). Σ' ένα ιεραποστολικό τους ταξίδι μετέφεραν μαζί τους πλεκτά και κατάφεραν να προσελκύσουν την παγκόσμια προσοχή. Το 13ο αιώνα στη Γαλλία, το πλέξιμο έγινε ένας από τους πιο κερδοφόρους κλάδους της βιομηχανίας. Πλεκτά καπέλα, γάντια, μπλούζες, κάλτσες και ότι άλλο μπορεί να γίνει πλεκτό. Στη Σκωτία, δημιουργήθηκε και διατηρείται μέχρι σήμερα, το παραδοσιακό κάλυμμα κεφαλής -ο πλεκτός σκούφος.
 Αποτέλεσμα εικόνας για Χόμπυ μου το βελονάκι


Γεγονός που προκαλεί έκπληξη (γιατί δε το γνωρίζουν πολλοί) είναι ότι το πλέξιμο ήταν κατά βάση ένα αρσενικό επάγγελμα, σε σημείο που οι άνδρες πολεμούσαν με οποιοδήποτε τρόπο και με ειδικές συμφωνίες για να εμποδίσουν τις γυναίκες να ασχοληθούν με το πλέξιμο. Το 1612 στην Πράγα είχαν καθιερώσει μέχρι και πρόστιμο για τις γυναίκες που αποφάσιζαν απλά να πλέξουν… Αργότερα όμως όταν το πλέξιμο έγινε ευρέως διαδεδομένο άρχισαν να ασχολούνται με αυτό κατά κύριο λόγο οι γυναίκες. Το 19ο αιώνα, μια νέα μορφή πλεξίματος, το πλέξιμο με το βελονάκι έγινε μία πολύ ευχάριστη και δημοφιλής απασχόληση, και η παραγωγή δαντέλας με το βελονάκι ήταν τόσο μεγάλη που χαρακτηρίστηκε ως «παγκόσμια μανία». Σε ολόκληρη την Ευρώπη, οι ενδυμασίες και τα εσώρουχα ανδρών και γυναικών διακοσμούνταν πλέον με δαντέλες.
Κάπως έτσι φτάνουμε μέχρι την δική μας εποχή, που πλέον υπάρχει αφθονία από εργαλεία, νήματα, μαλλιά και οτιδήποτε άλλο είναι απαραίτητο για να ασχοληθεί κάποιος με το πλέξιμο. Ωστόσο, παρά την αφθονία χρειάζεται να επιλέγουμε ποιοτικά υλικά που θα έχουν αντοχή στο χρόνο και που θα χαρίζουν στο πλεκτό μας μια υπέροχη αίσθηση κι εμφάνιση. Για το λόγο αυτό, σας καλούμε να εξερευνήσετε το κατάστημά μας, όπου μπορείτε να βρείτε έναν μοναδικό θησαυρό από ποιοτικά νήματα και κεντήματα σε προσιτές τιμές.

Αποτέλεσμα εικόνας για Χόμπυ μου το βελονάκι 


Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2016

Πλέξιμο με.....βελονάκι !!!


ΒΕΛΟΝΑΚΙ
Ελληνική εκδοχή


πηγή
wikipedia


Αποτέλεσμα εικόνας για Πλέξιμο με βελονάκι





*** Handmade heirloom from my Nene Joanna
*** Xειροποίητο κειμήλιο από τη νενέ Ιωάννα
*** Handgemacht Erbstück von meiner Nene Joanna
Αποτέλεσμα εικόνας για Πλέξιμο με βελονάκιΠλέξιμο με βελονάκι
Είναι η διαδικασία δημιουργίας υφάσματος από νήμα, κλωστή ή άλλο υλικό χρησιμοποιόντας βελονάκι. Η λέξη "crochet" που χρησιμοποιείται ευρέως προέρχεται από την αντίστοιχη γαλλική λέξη που σημαίνει  άγκιστρο (βελονάκι).  Το βελονάκι μπορεί να είναι φτιαγμένο από διάφορα υλικά όπως μέταλλο, ξύλο ή πλαστικό και είναι παρασκευάζεται στο εμπόριο, καθώς παράγεται από τεχνίτες.  Το πλέξιμο με βελονάκι, όπως το πλέξιμο με βελόνες,  αποτελείται από "τραβώντας" θηλιές μέσω άλλων θηλιών, αλλά επιπλέον ενσωματώνει το τύλιγμα του υλικού εργασίας γύρω από το βελονάκι μία ή περισσότερες φορές. Το πλέξιμο με βελονάκι διαφέρει από αυτό με τις βελόνες καθώς μόνο μία βελονιά είναι ενεργή (δουλεύται) τη φορά (εξαίρεση είναι το Τυνησιακό πλέξιμο και  η broomstick δαντέλα {γνωστή και ως  jiffy δαντέλα and peacock eye crochet}), οι βελονιές γίνονται με την ίδια διάμετρο νήματος και είναι συγκριτικά ψηλότερες. Επίσης χρησιμοποιείται ένα βελονάκι αντί για 2 όπως γίνεται με τις βελόνες πλεξίματος.  Επιπρόσθετα, το βελονάκι έχει το δικό του σύστημα συμβόλων που εκπροσωπούν τους τύπους βελονιάς.

Ετοιμολογία
Η λέξη crochet προέρχεται από το αρχαίο γαλλικό crochet, άγκιστρο - βελονάκι, υποκοριστικό του croche, θηλυκό του croc, το οποίο έχει γερμανική προέλευση.
Ιστορία Προέλευση
Η Lis Paludan θεωρητικολογεί ότι βελονάκι εξελίχθηκε από παραδοσιακές πρακτικές στο Ιράν, τη Νότια Αμερική ή τη Κίνα, αλλά δεν υπάρχουν καθοριστικές αποδείξεις ότι η τέχνη πραγματοποιείται πριν από τη δημοτικότητά της στην Ευρώπη κατά τον 19ο αιώνα.  Η πρώτη γραπτή αναφορά στο βελονάκι αναφέρεται στο "βουβό γαϊτανάκι με βελονάκι (slip stitch crochet)| το πλέξιμο του βοσκού (shepherd's knitting)" από το βιβλίο Τα απομνημονεύματα μίας κυρίας ορεινής χώρας (The Memoirs of a Highland Lady) της Elizabeth Grant (1797–1830) του 19ου αιώνα. Κάποιοι υποστηρίχουν ότι τα πρώτα δημοσιευμένα μοτίβα-σχέδια για βελονάκι εμφανίστηκαν στο ολλανδικό περιοδικό Pénélopé το 1824. Μοτίβα για βελονάκι βρέθηκαν πρόσφατα σε ένα ελβετικό περιοδικό "Τέχνη και ειδήσεις για τους πολίτες όλων των κατηγοριών (Konst och nyhetsmagasin för medborgare av alla klasser)" από το 1819, απορρίπτει την προηγούμενη άποψη. Μπορεί να υπάρχουν ακόμη παλιότερα παραδείγματα σε δημοσιεύσεις  που δεν έχουν ελενχθεί διεξοδικά. Άλλοι δείκτες που εμφανίζουν ότι το βελονάκι ήταν νέο κατά τον 19ο αιώνα συμπεριλαμβάνει την δημοσίευση του  1847 "Ένα χειμωνιάτικο δώρο (A Winter's Gift)", το οποίο παρέχει λεπτομερείς οδηγίες για πλέξιμο με βελονάκι, παρόλο που πιθανολογεί ότι οι αναγνώστες κατανοούν τα βασικά άλλων τεχνικών βελόνας- κεντήματος. Νεώτερες αναφορές σε αυτήν τη τέχνη περιέχονται στο βιβλίο "Godey's Lady's Book" το 1846 και το 1847 με αναφορές στο πλέξιμο με βελονάκι πριν την τθποποίηση της ορθογραφίας το 1848.

Η Kooler προτείνει ότι η πρώιμη εκβιομηχάνιση είναι το κλειδί στην ανάπτυξη του πλεξίματος με βελονάκι. Η μηχανή περιστροφής βαμβακιού και δημιουργίας νήματος γίνεται ευρέως διαθέσιμη και φθηνή σε Ευρώπη και Βόρεια Αμερική μετά την εφεύρεση του εκκοκκιστηρίου βάμβακος και του περιστρεφόμενου πολλαπλού αδραχτιού (Spinning jenny) με πολλές χρήσεις, εκτοπίζοντας το χειροκίνητο αδράχτι. Η τεχνική με το βελονάκι καταναλώνει περισσότερο από ότι το νήμα συγκρίσιμων μεθόδων παραγωγής κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων  και το βαμβάκι είναι κατάλληλο για αυτή τη τεχνική.

Υφάσματα πλεκτά ή με κόμπους έχουν επιβιώσει από τις νεώτερες περιόσους, αλλά δεν υπάρχουν σωζόμενα δείγματα από πλεκτά υφάσματα από βελονάκι σε καμμία εθνολογική συλλογή, ή αρχαιολογική πηγή πριν το 1800. Συγγραφείς τονίζουν ότι το ταμπούρ βελονάκι χρησιμοποιόταν  σε ταμπούρ δαντέλες / κεντήματα ταμπούρ (embroidery) στη Γαλλία τον 18ο αιώνα, και υποστηρίζουν ότι η πλέξη θηλιών με βελονάκι μέσω λεπτού υφάσματος στη τέχνη του ταμπούρ εξελίχθηκε σε "βελονάκι στον αέρα."  Τα περισσότερα δείγματα ενός πρώιμου έργου υποστηρίζουν ότι είναι πλέξιμο με βελονάκι το οποίο αποδείχτηκε ότι στην πραγματικότητα είναι δείγματα  nålebinding. Το Nålebinding είναι τεχνική πλεξίματος με βελονάκι και βελόνες.

Η Donna Kooler εντοπίζει ένα πιθανό πρόβλημα με αυτήν την υπόθεση του ταμπούρ: βελονάκια πλέξης ταμπούρ εκείνης της περιόδου όπου διατηρήθηκαν σε σύγχρονες συλλογές δεν μπορούν να παράγουν υφάσματα από πλέξη με βελονάκι καθώς το βελονάκι με «αναπόσπαστες πεταλούδες" που απαιτείται για την τεχνική του ταμπούρ παρεμβαίνει στις προσπάθειες του πλεξίματος με βελονάκι.

Αποτέλεσμα εικόνας για Πλέξιμο με βελονάκι Παρόλαυτα, η Δς Gaugain, στο βιβλίο της "Ο βοηθός της κυρίας για την εκτέλεση  χρήσιμων και φανταχτερών σχεδίων στο πλέξιμο με βελόνες, στο κέντημα και στο πλέξιμο με βελονάκι (The Lady's Assistant for Executing, Useful and,  Fancy Designs in Knitting, Netting, and Crotchet Work)", το 1840,  κάνει αναφορά στο "ταμπούρ ή στο πλέξιμο με βελονάκι", στη συνέχεια το αναφέρει "ταμπούρ" σε όλες τις οδηγίες, υποδεικνύοντας την ισχυρή σύνδεση που πίστευαν τότε που πρωτοξεκίνησε η τέχνη του πλεξίματος με βελονάκι, όπου πιθανότατα έτσι και να το λέγαν στις αρχές. Το ότι αυτά τα βελονάκια τα οποία διασώθηκαν, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν, είναι ένα επίμονο πρόβλημα στην αρχαιολογία: ό,τι χρησιμοποιούνταν συχνά συνήθως πάθαινε φθορά και δε διασώζονταν. Η ταμπούρ δαντέλα σε λεπτό δίκτυ συνήθως διδάσκεται με βελονάκι που είναι για πλέξιμο με βελονάκι καθώς τα βελονάκια για ταμπούρ με τις "αναπόσπαστες πεταλούδες" είναι ένα ακριβό αντικείμενο.

Τα πρώιμα βελονάκια πλεξίματος διακυμαίνονταν από πρωτόγονες λυγισμένες βελόνες χωμένες σε ένα φελλό για χερούλι, τα οποία τα χρησιμοοιούσαν φτωχοί ιρλανδοί εργάτες δαντέλας μέχρι ακριβά από ασήμι, ορείχαλκο, χάλυβα, ελεφαντόδοντο και οστά πάνω σε μία ποικιλία από λαβές, κάποιες από τις οποίες σχεδιάστηκαν για να αναδεικύνουν καλύτερα τα γυναικεία χέρια παρά για να δουλέψουν με νήμα. Μέχρι τις αρχές του 1840, οι οδηγίες που δημοσιεύονταν για το πλέξιμο με βελονάκι στην Αγγλία ήταν κυρίως από την Eleanor Riego de la Blanchardiere και την Frances Lambert.  Αυτά τα πρώτα σχέδια συνιστούσαν νήμα από βαμβάκι και λινό για δαντέλες, νήμα από μαλλί για ρούχα, συχνά σε συνδιασμούς με ζωντανά χρώματα.

Αποτέλεσμα εικόνας για Πλέξιμο με βελονάκι Πρώιμη Ιστορία
Τον 19ο αιώνα, καθώς η Ιρλανδία αντιμετώπιζε το Μεγάλο Ιρλανδικό Λιμό (1845-1849), η εργασία πάνω σε δαντέλα από βελονάκι εισήχθη ως μία μορφή ανακούφισης από την πέινα (η παραγωγή πλεκτής δαντέλας για τους φτωχούς ιρλανδούς εργαζόμενους ήταν εναλλακτικός τρόπος για χρήματα). Η Δς Riego de la Blanchardiere πιστώνεται γενικά την εφεύρεση του ιρλανδέζικου πλεξίματος με βελόνα, δημοσιεύοντας το πρώτο βιβλίο με μοτίβα-σχέδια το 1846. Η ιρλανδέζικη δαντέλα έγινε δημοφιλής σε Ευρώπη και Αμερική και γινόταν σε ποσότητα μέχρι τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.
Μοντέρνα Πρακτική και Πολιτισμός
Η μόδα στο βελονάκι άλλαξε με την Βικτωριανή εποχή τη δεκαετία του 1890. Οι πλεκτές δαντέλες την εποχή του Εδουάρδου, με αποκορύφωμα ανάμεσα στο 1910 και στο 1920, έγιναν ακόμη πιο πολύπλοκες σε υφή και πιο περίπλοκες στο ράψιμο.

Τα δυνατά Βικτωριανά χρώματα εξαφανίστηκαν, παρόλαυτα νέες δημοσιεύσεις έλεγαν για άσπρα και παλ νήματα, εκτός από φανταχτερές τσάντες, οι οποίες πλέκονταν συχνά με φωτεινά χρωματιστά μετάξια και περίτεχνες χάντρες.  Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, πολύ λιγότερα μοτίβα για πλέξιμο με βελονάκι δημοσιεύονταν και τα περισσότερα από αυτά ήταν απλουστευμένες εκδοχές των νεώτερων μοτίβων αυτών της αρχής του 20ου αιώνα.  Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, από τα τέλη της δεκαετίας του '40 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '60, υπήρξε μία αναζοπύρωση στο ενδιαφέρον για σπιτικές χειροτεχνίες. κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες, με πολλά νέα και εφάνταστα πλεκτά σχέδια δημοσιευμένα για  χρωματιστά σεμεδάκια, προστατευτικές λαβές για κατσαρόλες και άλλα για το σπίτι, μαζί με ανανεώσεις παλαιότερων δημοσιεύσεων. Αυτά τα μοτίβα θέλαν πιο χοντρά νήματα και μαλλιά από τα παλιότερα μοτίβα και περιείχαν υπέροχα διαφοροποιημένα χρώματα. Η τεχνική παρέμεινε πρωτίστως τέχνη για τους νοικοκύριδες μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1960 και τις αρχές της δεκαετίας του 1970, όπου και η νέα γενιά πήρε το πλέξιμο με το βελονάκι και έκανε δημοφιλή τα squares, ένα μοτίβο δουλεμένο σε κύκλο και με ενσωματωμένα φωτεινά χρώματα.
 
Αποτέλεσμα εικόνας για Πλέξιμο με βελονάκι

Αν και το πλέξιμο με βελονάκι υποβλήθηκε σε μια επακόλουθη πτώση στη δημοτικότητα, στις αρχές του 21ου αιώνα έχει δει μια αναβίωση του ενδιαφέροντος για βιοτεχνών και DIY, καθώς και μεγάλα βήματα για τη βελτίωση της ποιότητας και τις ποικιλίες του νήματος. Υπάρχουν πολλά περισσότερα νέα βιβλία με μοτίβα που έχουν εκδοθεί και τα περισσότερα μαγαζιά που πουλάνε νήματα και μαλλιά προσφέρουν τώρα μαθήματα πλεξίματος επιπρόσθετα από τα κλασσικά μαθήματα πλεξίματος με βελόνες. Υπάρχουν πολλά βιβλία που μπορεί κάποιος να αγοράσει από τα τοπικά μαγαζιά, με τα οποία μπορείς να μάθεις μόνος πως να πλέξεις με βελονάκι, είτε για αρχάριους είτε για περισσότερο γνώστες. Υπάρχουν επίσης πολλά βιβλία   για παιδιά και νέους που ελπίζουν να το κάνουν ως χόμπι. Σεμεδάκια - φιλέ (Filet crochet), Τυνησιακό πλέξιμο (Tunisian crochet), μωσαϊκό πλέξιμο (tapestry crochet) ... είναι όλα ποικιλίες των βασικών μεθόδων πλεξίματος με βελονάκι {broomstick lace, hairpin lace, cro-hooking και Irish crochet}.
Αποτέλεσμα εικόνας για Πλέξιμο με βελονάκι 
Το πλεκτό από βελονάκι γνώρισε μία αναγέννηση στην πασαρέλα. Του  Christopher Kane η φθινοπωρινή "έτοιμα να φορεθούν" Συλλογή για το 2011 κάνει εντατική χρήση του granny square, ενός από του πιο βασικού μοτίβου. Έχει επίσης χρησιμοποιηθεί πολλές φορές από σχεδιαστές στο δημοφιλές reality show Project Runway. Επιπρόσθετα, ιστοσελίδες όπως η Etsy και η Ravelry το έχουν κάνει εύκολο για μεμονωμένους χομπίστες να πωλούν και αν διακινούν τα μοτίβα τους ή τα έργα τους μέσω του διαδικτύου.

Η Laneya Wiles κυκλοφόρησε ένα μουσικό βίντεο με τίτλο "Ευθύ πλέξιμο (Straight Hookin')", όπου κάνει λογοπαίγνιο με την λέξη "ιερόδουλες (hookers)", το οποίο έτσι έχει διπλό νόημα και για τα δύο, ένα για αυτούς που πλέκουν και ένα για τις ιερόδουλες.

Υλικά
Τα βασικά υλικά που χρειάζονται για το πλέξιμο με βελονάκι είναι ένα βελονάκι και ένα είδος υλικού που θα πλεχτεί, και συνηθέστερα μαλλί ή νήμα. κοινά. Πρόσθετα εργαλεία είναι για να μετράς τις βελονιές, να μετράς το πλεκτό ύφασμα ή σχετικά αξεσουάρ.  Στα παραδείγματα περιλαμβάνονται τα χαρτόνια με εγκοπές, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή φούντας, τελειωμάτων πλεκτών και διάφορα άλλα, ένας κύκλος pom-pom είναι για την κατασκευή pom-poms, μια μεζούρα και ένας μετρητής εύρους, και τα δύο για μέτρηση πλεκτής εργασίς και μετρήματος βελονιών, ένας μετρητής σειράς και κατά περίπτωση πλαστικά δαχτυλίδια τα οποία χρησιμοποιούνται για ειδικά έργα. Τα τελευταία χρόνια, οι επιλογές μαλλιών έχουν προχωρήσει από τα συνθετικά, φυτικά και ίνες βασισμένες σε ζώα περιλαμβάνοντας μπαμπού, qiviut, κάνναβη, και στελέχη μπανάνας, απλά για να αναφέρθούν μερικές
Βελονάκι
Το βελονάκι πλεξίματος βγαίνει σε πολλά μεγέθη και υλικά, όπως κοκκάλινα, από μπαμπού, αλουμινένια, πλαστικά και ατσάλινα. Το μέγεθος κατηγοριοποιείται από τη διάμετρο του άξονα του αγκιστριού και ένας χειροτέχνης στοχεύει να δημιουργήσει βελονιές σε ένα ορισμένο μέγεθος, ώστε να επιτευχθεί ένα συγκεκριμένο εύρος που καθορίζεται σε ένα συγκεκριμένο μοτίβο. Εάν το εύρος δεν επιτυγχάνεται με ένα βελονάκι, χρησιμοποιείται ένα άλλο μέχρι οι βελονιές που θα γίνουν να είναι στο απαιτούμενο μέγεθος. Οι χειροτέχνες μπορεί να έχουν προτίμηση σε ένα είδος υλικού για τα βελονάκια τους λόγω αισθητικής, του πως γλυστράει το νήμα, του αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα στο χέρι όπως αθροιτικά, του ότι τπ μπαμπού ή το ξύλο είναι πιο ζεστά και ευλίγυστα σε σχέση με το μέταλλο. Οι λαβές στα βελονάκια και οι εργονομικές τους λαβές είναι επίσης διαθέσιμες ώστε να βοηθούν τους χειροτέχνες. 


Τα μεγέθη στα ατσαλένια βελονάκια ξεκινούν από 0.4 και φτάνουν στα 3.5 χιλιοστά, ή από 00 σε 16 σε αμερικάνικο μέγεθος. Αυτά τα βελονάκια χρησιμοποιούνται για ψιλό φιλέ όπως σεμεδάκια και δαντέλες.

Τα βελονάκια από αλουμίνιο, μπαμπού και πλαστικό είναι διαθέσιμα από τα  2.5 έως τα 19 χιλιοστά σε μέγεθος, ή από το Β έως το S σε αμερικάνικο μέγεθος.

Τεχνητά βελονάκια φτιαγμένα από χειροποίητα γυρισμένα ξύλα, καμμιά φορά διακοσμημένα με ημιπολύτιμους λίθους ή χάντρες.

Τα βελονάκια που χρησιμοποιούνται σε Τυνησιακή τεχνική πλεξίματος (Tunisian crochet) έχουν επιμηκυνθεί και έχουν έναν αναστολέα στο άκρο της λαβής, καθώς τα βελονάκια με διπλές άκρες έχουν ένα άγκιστρο σε κάθε άκρη της λαβής. Υπάρχει επίσης μία διπλή συσκευή βελονακίου που ονομάζεται Κρο-βελονάκι (Cro-hook), η οποία έχει γίνει δημοφιλής.
Ένας αργαλειός φουρκέτας χρησιμοποιείται συχνά για τη δημιουργία δαντέλας και μεγάλων σε μάκρος βελονιών, η οποία είναι γνωστή ως δαντέλα φουρκέτας. Αν και αυτό δεν είναι από μόνος του ένα βελονάκι, είναι μια συσκευή που χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με ένα βελόνι για να παράγει τις βελονιές.



Αποτέλεσμα εικόνας για Μαλλιά πλεξίματος

Πριν από τη χρήση, οι κούκλες τυλίγονται σε κουβάρια όπου το νήμα εξέρχεται από το κέντρο, κάνοντας ευκολότερο το πλέξιμο εμποδίζοντας το νήμα από το να μπερδευτεί εύκολα. Η διαδικασία τυλίγματος  μπορεί να γίνει με το χέρι ή με ένα μύλο τυλίγματος  ή με ένα τυλιχτή νήματος.

Αποτέλεσμα εικόνας για Πλέξιμο με βελονάκι

Παρόλα που το πλέξιμο με βελονάκι μπορεί να γίνει με κορδέλες , μεταλλικό σύρμα ή πιο εξωτικά υλικά, τα περισσότερα νήματα
γίνονται από κλώσιμο ινών, διαδικασία που παλιότερα γινόταν με το αδράχτι. Κατά το κλώσιμο, οι ίνες συστρέφονται , έτσι ώστε το νήμα να έχει αντίσταση στοσπάσιμο υπό ένταση ~ Το στρίψιμο  μπορεί να γίνει σε οποιαδήποτε κατεύθυνση , με αποτέλεσμα ένα νήμα συστροφής-Ζ  ή συστροφής-S. Εάν οι ίνες πρώτα ευθυγραμμιστούν με το χτένισμα τους (να μην είναι μπερδεμένες και να βρίσκονται σε σειρά) και στη συνέχεια το αδράχτι της μηχανής χρησιμποιήσει μία μέθοδο επεξεργασίας στριψίματος μαλλιού, όπως η μικρή προς τα εμπρός άντληση, το νήμα είναι ομαλότερο και ονομάζεται πενιέ  (ύφασμα από στριμμένο μαλλί).  Αντίθετα , αν οι ίνες είναι λαναρισμένες , αλλά όχι χτενισμένες και το αδράχτι της μηχανής χρησιμοποιήσει μια μέθοδο μάλλινης επεξεργασίας, όπως η μεγάλη προς τα πίσω άντληση, το νήμα είναι πιο θολό και ονομάζεται  μάλλινο-κλωσμένο (woolen-spun). Οι ίνες που συνθέτουν ένα νήμα μπορεί να είναι νήμα συνεχών ινών , όπως μετάξι (silk) και πολλά συνθετικά, ή μπορεί να είναι συρραμμένο (ίνες ενός μέσου μήκους , τυπικά μερικών ίντσών, staples). Φυσικά οι ίνες νήματος ενίοτε κόβονται σε staples πριν την κλώθηση.


Διαδικασία
Το πλεκτό ύφασμα ξεκινά με την τοποθέτηση ενός βουβού κόμπου (slip-knot) στο βρόχο του γάντζου στο βελονάκι (αν και άλλες μέθοδοι, όπως ένα μαγικό δακτυλίδι ή απλά η αναδίπλωση του νήματος μπορούν να χρησιμοποιηθούν) και τραβώντας μία άλλη θηλειά μέσα στην πρώτη θηλειά και η επανάληψη αυτής της διαδικασίας μέχρι τη δημιουργία μιας αλυσίδας ενός κατάλληλου μήκους
. Την αλυσίδα είτε την γυρνάς και δουλεύεται σε σειρές, ή συνδέεται με την αρχή της με μια ένα βουβό γαϊτανάκι(βελονιά ολίσθησης) και δουλεύεται σε γύρους - κύκλους. Γύροι μπορούν επίσης να δημιουργηθούν από την εργασία πολλών βελονιών (γαϊτανάκια) σε μία θηλειά. Γαϊτανάκια γίνονται με το τράβηγμα ενός ή περισσότερων θηλειών μέσω κάθε θηλειάς της αλυσίδας. Ανά πάσα στιγμή, στο τέλος ενός γαϊτανιού, υπάρχει μόνο μία θηλειά αριστερά στο βελονάκι. Στο τυνησιακό πλέξιμο με βελονάκι, όμως, αντλεί το σύνολο των θηλειών για μια ολόκληρη γραμμή σε ένα μεγάλο βελονάκι πριν από την εργασία τους, μία την κάθε φορά. Όπως το πλέξιμο με βελόνες, έτσι και το πλέξιμο με βελονάκι μπορεί να δουλευτεί είτε επίπεδο ή σε κύκλο.
Διεθνής ορολογία και συμβολισμοί για το πλέξιμο με βελονάκι
Στον αγγλικό κόσμο του πλεξίματος με βελονάκι, οι βασικές βελονιές έχουν διαφορετικά ονόματα. Οι διαφορές συνήθως αναφέρονται ως ΗΒ/ ΗΠΑ (UK/US) ή Βρετανικό/Αμερικάνικο. Για να συμβάλουν στην αντιμετώπιση της σύγχυσης κατά την ανάγνωση μοτίβων, τέθηκε σε χρήση ένα διαγραμμικό σύστημα χρησιμοποιώντας ένα διεθνής πρότυπη σημειογραφία.

Μια άλλη ορολογική διαφορά είναι γνωστή ως τάση - tension (UK) και εύρος - gauge (US). Μεμονωμένοι χειροτέχνες στο πλέξιμο με βελονάκι δουλεύουν τα νήματα με ένα χαλαρό ή ένα σφιχτό κράτημα και εάν δεν γίνονται μετρήσεις, οι διαφορές αυτές μπορούν να οδηγήσουν σε σημαντικές αλλαγές στο τελικό μέγεθος των ενδυμάτων που έχουν τον ίδιο αριθμό σε γαϊτανάκια. Προκειμένου να ελεγχθεί αυτή η αντίφαση, οι τυπωμένες οδηγίες για πλέξιμο με βελονάκι περιλαμβάνουν ένα πρότυπο για τον αριθμό των βελονιών σε ένα πρότυπο δείγματος του υφάσματος.
Ένας μεμονωμένος χειροπράκτης στο πλέξιμο με βελονάκιαρχίζει το σχέδιο με την παραγωγή ενός δείγματος δοκιμής και αντισταθμίζει την κάθε διαφορά με την αλλαγή σε ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο βελονάκι. Οι βόρειοι Αμερικανοί αυτό το αποκαλούν εύρος (gauge), αναφερόμενοι στο τελικό αποτέλεσμα αυτών των προσαρμογών, οι Βρετανοί μιλούν για ένταση (tension), η οποία αναφέρεται στην λαβή του χειροτέχνη στο νήμα κατά το πλέξιμο σε γαϊτανάκια.
Αποτέλεσμα εικόνας για Πλέξιμο με βελονάκι 
 
Οι κλασσικές βελονιές για το πλέξιμο με βελονάκι όπως το άριχτο γαϊτανάκι (single crochet-sc) και το μονό ποδαράκι (double crochet-dc)  παράγουν ένα παχύτερο ύφασμα, περισσότερο σαν βελονιά από βελόνες (garter stitch). Αυτό είναι μέρος του γιατί χρειάζεται περισσότερο νήμα. Το βουβό γαϊτανάκι (βελονιά ολίσθησης, slip stitch-sl st)  μπορεί να παράγει ένα ύφασμα σαν κάλτσα που είναι λεπτότερο και συνεπώς χρησιμοποιεί λιγότερο νήμα.

Διαφορές μεταξύ πλεξίματος με βελονάκια και με βελόνες
* Σχεδόν το πλέξιμο με βελονάκι γίνεται με ένα βελονάκι και δουλεύεται μία βελονιά - ένα γαϊτανάκι τη φορά. Το πλέξιμο μπορεί να γίνει και σε κύκλους χωρίς ειδικά εργαλεία.
*Στο πλέξιμο με βελόνες χρησιμοποιούνται δύο ή περισσότερες ευθείες βελόνες που φέρουν πολλαπλές βελονιές.
* Σε αντίθεση με το πλέξιμο με βελονάκι, το πλέξιμο με βελόνες απαιτεί εξειδικευμένες βελόνες για δημιουργία κυκλικών γύρων.


Φιλανθρωπία

Ήταν πολύ κοινό για τους ανθρώπους και διάφορες ομάδες να πλέκουν είδη ένδυσης με βελονάκι και άλλα ενδύματα και στη συνέχεια να τα δωρίζουν στους στρατιώτες κατά τη διάρκεια του πολέμου. Οι άνθρωποι έχουν επίσης έπλεκαν ρούχα και στη συνέχεια τα δώριζαν σε νοσοκομεία, για τους άρρωστους ασθενείς, αλλά και για τα νεογέννητα μωρά. Μερικές φορές οι ομάδες πλέκουν με βελονάκι για ένα συγκεκριμένο σκοπό φιλανθρωπίας, όπως για τα καταφύγια των αστέγων, γηροκομεία, κλπ. Έγινε επίσης, όλο και πιο πολύ,  δημοφιλής το πλέξιμο καπέλων με βελονάκι (που συνήθως αναφέρονται ως «χημειοκαλύμματα {chemo caps}») για να τα δωρίσουν σε κέντρα θεραπείας του καρκίνου, για αυτούς που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία. Κατά τη διάρκεια του Οκτωβρίου ροζ καπέλα και κασκόλ πωλούνται και τα έσοδα δωρίζονται στα ταμεία του καρκίνου του μαστού.


Μαθηματικά και υπερβολικό πλέξιμο με βελονάκι
Τα μοτίβα/σχέδια για πλέξιμο με βελονάκι έχουν μια υποκείμενη μαθηματική δομή - το σχέδιο που δημιουργήθηκε από την τακτική παρουσία ή παράλειψη των βελονιών είναι η ίδια η ουσία αυτής της μορφή τέχνης. Οι ομοιότητες με την μαθηματική σειρά, με τη σειρά της από 0 και 1, είναι προφανείς. Δηλαδή, μία βελονιά είναι σαν ένα "1", και μια βελονιά που λείπει είναι σαν ένα "0". Η τέχνη έχει χρησιμοποιηθεί για να απεικονίσει σχήματα σε υπερβολικό χώρο που είναι δύσκολο να αναπαραχθούν με χρήση άλλων μέσων ή  είναι δύσκολο να καταλάβουμε όταν βλέπονται σε δύο διαστάσεις. Ένα υπερβολικό μοντέλο ενός κοραλλιογενή ύφαλου έχει επίσης κατασκευαστεί για περιβαλλοντικούς σκοπούς. 



Graffiti
Τα τελευταία χρόνια, μία πρακτική που ονομάζεται έκρηξη νημάτων (yarn bombing), δηλαδή η χρήση πλεξίματος με βελόνες ή βελονάκι ώστε αν γίνει τροποποίηση και να ομορφύνει το περιβάλλον (συνήθως το υπαίθριο), εμφανίστηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες και διαδώθηκε παγκοσμίως. Οι βομβαρδιστές νημάτων μερικές φορές βάζουν στόχο υπαρκτά κομμάτια ώστε να τα ομορφοποιήσουν!
Picture



Η Ζαν-Μαρί μπροστά από έκρηξη νημάτων στο

Ολες οι φωτογραφίες είναι από το διαδίκτυο