Καλημέρα σε όλους!
Με την καλοκαιρινή διάθεση που έχουμε ακόμη, 31 Αυγούστου σήμερα,
άντε από Σεπτέμβριο βλέπουμε, είπα να σας δείξω μερικές φωτογραφίες,
πρώτα από την παραλία που κάναμε τις καθημερινές μας βουτιές!
Βέβαια η παραλία έχει αλλάξει, όπως λέει ο άντρας μου μιας και σήκωσα όλα τα βότσαλα!
Μέχρι και τσάντα μπάνιου χάλασα, έσπασε το χέρι από το βάρος!
Εκεί να δείτε μουρμούρα,αλλά δεν πτοήθηκα, συνέχισα με άλλη τσάντα!
Κάτω από αυτό το δέντρο αράζαμε τις καρεκλίτσες μας και απολαμβάναμε την
υπέροχη θάλασσα!
Η παραλία για όσες ξέρουν είναι ακριβώς κάτω από το ξενοδοχείο Φιλοξένια.
Μπορείτε να δείτε και τα βότσαλα που λείπουν!!!!!
Η τρίτη φωτογραφία είναι από το ταξίδι μας στην Μάνη, τόπο καταγωγής του συζύγου,όπου
κάθε χρόνο στις 16 Αυγούστου πηγαίνουμε και
ανοίγουμε ένα εκκλησάκι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου και το οποίο
ανήκει στην οικογένεια.
Η εκκλησία είναι κτισμένη γύρω στο 1560, όταν μετά την πτώση της Κων/πολης ένας
υπασπιστής του Παλαιολόγου, διωγμένος από τους Τούρκους κατέβηκε προς τα κάτω
μαζί με την οικογένεια του και φθάνοντας στα βραχώδη παράλια της Μάνης θεώρησε ασφαλή
τον τόπο και σκαρφαλώνοντας τα βράχια, έφθασαν σε ένα πλάτωμα και εκεί ρίζωσαν.
Αυτή η οικογένεια σύμφωνα με λεγόμενα των κατοίκων και τώρα τελευταία ψάχνοντας αρχεία κλπ ήταν οι πρόγονοι της οικογένειας του συζύγου που ίδρυσαν την λεγόμενη τότε Τσίμοβα
σημερινή Αρεόπολη.
Λίγο δε πιο πάνω από τα σπίτια τους έκτισαν και αυτό το εκκλησάκι, το οποίο σήμερα
έχει θεωρηθεί διατηρητέο μνημείο αλλά έχουμε την δυνατότητα κάθε χρόνο να πηγαίνουμε
να τελούμε θεία λειτουργία,αρτοκλασία και να τελούμε μνημόσυνο στην μνήμη των προγόνων μας.
Το εκκλησάκι το βλέπετε στην 4η φωτογραφία.
Έξω από το εκκλησάκι, στην επόμενη φωτογραφία είναι η εικόνα της Κοίμησης
την οποία έχω φτιάξει εγώ και την έχω δωρήσει στην εκκλησία.
Φυσικά η εικόνα δεν μένει εκεί, φυλάσσεται στην Μητρόπολη της Αρεόπολης την εκκλησία των
Παμμεγίστων Ταξιαρχών και κάθε χρόνο ο παπάς που έρχεται να λειτουργήσει
το εκκλησάκι την φέρνει μαζί .
Η ιστορία της οικογένειας είναι πολύ μεγάλη,δεν φθάνει μια ανάρτηση,απλά σας
είπα λίγα και τα πιο βασικά, για να πάρετε μια ιδέα.
Να είμαστε καλά, να έχουμε υγεία για να μπορούμε να συνεχίζουμε τις
παραδόσεις μας, γιατί αυτή είναι η ιστορία της πατρίδας μας και πρέπει όλα
αυτά να τα μεταδίδουμε και στις επόμενες γενεές και να προπαντός να τα τηρούμε.
Με την καλοκαιρινή διάθεση που έχουμε ακόμη, 31 Αυγούστου σήμερα,
άντε από Σεπτέμβριο βλέπουμε, είπα να σας δείξω μερικές φωτογραφίες,
πρώτα από την παραλία που κάναμε τις καθημερινές μας βουτιές!
Βέβαια η παραλία έχει αλλάξει, όπως λέει ο άντρας μου μιας και σήκωσα όλα τα βότσαλα!
Μέχρι και τσάντα μπάνιου χάλασα, έσπασε το χέρι από το βάρος!
Εκεί να δείτε μουρμούρα,αλλά δεν πτοήθηκα, συνέχισα με άλλη τσάντα!
Κάτω από αυτό το δέντρο αράζαμε τις καρεκλίτσες μας και απολαμβάναμε την
υπέροχη θάλασσα!
Η παραλία για όσες ξέρουν είναι ακριβώς κάτω από το ξενοδοχείο Φιλοξένια.
Μπορείτε να δείτε και τα βότσαλα που λείπουν!!!!!
Η τρίτη φωτογραφία είναι από το ταξίδι μας στην Μάνη, τόπο καταγωγής του συζύγου,όπου
κάθε χρόνο στις 16 Αυγούστου πηγαίνουμε και
ανοίγουμε ένα εκκλησάκι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου και το οποίο
ανήκει στην οικογένεια.
Η εκκλησία είναι κτισμένη γύρω στο 1560, όταν μετά την πτώση της Κων/πολης ένας
υπασπιστής του Παλαιολόγου, διωγμένος από τους Τούρκους κατέβηκε προς τα κάτω
μαζί με την οικογένεια του και φθάνοντας στα βραχώδη παράλια της Μάνης θεώρησε ασφαλή
τον τόπο και σκαρφαλώνοντας τα βράχια, έφθασαν σε ένα πλάτωμα και εκεί ρίζωσαν.
Αυτή η οικογένεια σύμφωνα με λεγόμενα των κατοίκων και τώρα τελευταία ψάχνοντας αρχεία κλπ ήταν οι πρόγονοι της οικογένειας του συζύγου που ίδρυσαν την λεγόμενη τότε Τσίμοβα
σημερινή Αρεόπολη.
Λίγο δε πιο πάνω από τα σπίτια τους έκτισαν και αυτό το εκκλησάκι, το οποίο σήμερα
έχει θεωρηθεί διατηρητέο μνημείο αλλά έχουμε την δυνατότητα κάθε χρόνο να πηγαίνουμε
να τελούμε θεία λειτουργία,αρτοκλασία και να τελούμε μνημόσυνο στην μνήμη των προγόνων μας.
Το εκκλησάκι το βλέπετε στην 4η φωτογραφία.
Έξω από το εκκλησάκι, στην επόμενη φωτογραφία είναι η εικόνα της Κοίμησης
την οποία έχω φτιάξει εγώ και την έχω δωρήσει στην εκκλησία.
Φυσικά η εικόνα δεν μένει εκεί, φυλάσσεται στην Μητρόπολη της Αρεόπολης την εκκλησία των
Παμμεγίστων Ταξιαρχών και κάθε χρόνο ο παπάς που έρχεται να λειτουργήσει
το εκκλησάκι την φέρνει μαζί .
Η ιστορία της οικογένειας είναι πολύ μεγάλη,δεν φθάνει μια ανάρτηση,απλά σας
είπα λίγα και τα πιο βασικά, για να πάρετε μια ιδέα.
Να είμαστε καλά, να έχουμε υγεία για να μπορούμε να συνεχίζουμε τις
παραδόσεις μας, γιατί αυτή είναι η ιστορία της πατρίδας μας και πρέπει όλα
αυτά να τα μεταδίδουμε και στις επόμενες γενεές και να προπαντός να τα τηρούμε.