Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013

Ευτυχές το Νέο ΄Ετος !!!!!


ελπιδοφόρο το νέο έτος για όλους!Να σας πούμε πριν τα πούμε;
Η λέξη «κάλαντα» είναι λατινικής προέλευσης. Calendae σημαίνει «η πρώτη μέρα κάθε μήνα». Σύμφωνα με το εννιάτομο Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης του Δ. Δημητράκου (το θεωρούμε το πληρέστερο και γι’ αυτό ανατρέχουμε πάντοτε σε αυτό για τους ορισμούς) τα κάλαντα είναι «ευχετήρια και εγκωμιαστικά ή εορταστικά άσματα αδόμενα υπό παίδων κατά τας παραμονάς των Χριστουγέννων, του Αγίου Βασιλείου και των Θεοφανίων». Ο ρυθμός τους αλλά και η στιχουργική δομή θυμίζουν σε μεγάλο βαθμό τα δημοτικά τραγούδια. Τα κάλαντα ξεκινούν συνήθως με κάποιον χαιρετισμό, στη συνέχεια αναγγέλουν τη γιορτή που πλησιάζει (Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Φώτα) και καταλήγουν συνήθως σε ευχές προς το νοικοκύρη, την νοικοκυρά και τα άλλα μέλη της οικογένειας. Ως προς τις παραλλαγές τους, είναι πραγματικά αξιοθαύμαστα πόσες πολλές συναντά κανείς, ακόμα και σε διπλανά χωριά. Αυτό δείχνει και τη διάθεση εμπλουτισμού και διαφοροποίησης κάθε περιοχής με ντόπια γλωσσικά στοιχεία αλλά και διάθεση να προσαρμοστεί στις ιδιαίτερες συνήθειες και έθιμα κάθε περιοχής. Η προέλευση του εθίμου πιθανότατα είναι αρχαιοελληνική καθώς έχουν βρεθεί αρκετά γραπτά που θυμίζουν τα μετέπειτα και σημερινά κάλαντα. Τα παιδιά στην αρχαία Ελλάδα πιθανότατα με κάποιο σκαλιστό ομοίωμα καραβιού ανά χείρας τραγουδούσαν τον ερχομό του θεού Διονύσου ενώ άλλες φορές κρατούσαν κλαδιά ελιάς στα οποία έδεναν κλωστές πάνω στις οποίες κρεμούσαν τις προσφορές των οικοδεσποτών που επισκέπτονταν. Αργότερα, στο Βυζάντιο, το καράβι αντικατέστησαν τα φαναράκια ενώ κάπου εκεί πρέπει να εμφανίζονται κάποια αυτοσχέδια κρουστά μουσικά όργανα που συνόδευαν την ως τότε α καπέλα ερμηνεία. Σταθερά έχουν παραμείνει δύο χαρακτηριστικά. Αφενός το φιλοδώρημα που προσδοκούσε ο άδων από τον οικοδεσπότη που επισκεπτόταν, αφετέρου τα καλά λόγια (έπαινοι, παινέματα, ευχές) που περιείχαν τα κάλαντα προσωποποιημένα προς το νοικοκύρη. Το φιλοδώρημα, αναλόγως της εποχής κυμάνθηκε από γλυκίσματα (κουραμπιέδες, μελομακάρονα) και καρπούς μέχρι και μεγάλο χαρτζιλίκι την εποχή της ευφορίας. Οι τραγουδιστές – οργανοπαίκτες των καλάντων ονομάζονται «καλαντιστές».


Τα Πρωτοχρονιάτικα κάλαντα Καλύμνου (και άλλων Δωδεκανήσων) είναι αυτά που τραγουδούσε η παλιά μου (γιαγιά) και ο πατέρας μου.......δεν είναι υπέροχα:::::



Πρωτοχρονιάτικα κάλαντα Καλύμνου

Ξημερώνει νέον έτος και Περιτομή Χριστού,
Βασιλείου του Μεγάλου, Ιεράρχου του Σοφού.
Ο Χριστός ήρθε στον κόσμο ίνα σώσει τον Αδάμ,
ίνα σώσει και τον κόσμον από Δύση ως Βορράν.
Εις αυτό το Νέο Έτος, Βασιλείου εορτή,
ήρθα να σας χαιρετίσω με την πρέπουσα ευχή.
Εύχομαι λοιπόν να ζείτε πολλούς χρόνους κι ευτυχείς,
τον Βασίλειον τον Μέγαν να ‘χετε συνδρομητήν.
Όσους έχετε στα ξένα να δεχθείτε με καλό,
να σας δίνει ευτυχία το Θεό παρακαλώ.

Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013

O ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ Santa Claus


Ο θρύλος του Santa Claus.

santa claus and christmas tree 

Αλλού βαστάει πένα και χαρτί, αλλού γίνεται περιοδικό ο ίδιος, αλλού σκαρώνει παιχνίδια με τα ξωτικά του, σκαρφαλώνει σε καμινάδες και παραχώνει δώρα σε κάλτσες φωνάζοντας «χο, χο, χο». Ο άγιος, εμπορικό σήμα, των Χριστουγέννων έχει τη δική του μαγική ιστορία πίστης, προσφοράς και… εμπορικότητας.
Φυσικά, ο «Μέγας Βασίλειος», ο άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, δεν έχει καμιά σχέση με τον Santa Claus: ο ορθόδοξος άγιος υπήρξε άγιος των γραμμάτων, μέγας Πατέρας της Εκκλησίας, Επίσκοπος Καισαρείας της Καππαδοκίας. 
Ήταν λεπτός, ασκητικός, μάλλον ασθενικός, μελαχρινός, με σκούρα μαλλιά και δεν μοίραζε δώρα στα παιδιά. Μοίραζε αγάπη και γνώση, ήταν φιλάνθρωπος και ελεήμονας. Λέγεται ότι στη μεγάλη πείνα του 368 ίδρυσε ένα ολόκληρο συγκρότημα από φιλανθρωπικά ιδρύματα, μια πραγματική νέα πόλη, προς τιμή του ονομάστηκε Βασιλειάδα. Πέθανε στις 31 Δεκεμβρίου του 378, σκορπώντας μεγάλη και αφόρητη θλίψη στο ποίμνιό του και σε ολόκληρο τον ορθόδοξο Ελληνισμό, που γιορτάζει τη μνήμη του κάθε Πρωτοχρονιά.

Ο Άγιος Νικόλαος ταξιδεύει…

Ο Santa Claus δεν είναι άλλος από τον «δικό» μας άγιο Νικόλαο, «μετεξελιγμένο»και αναμεμειγμένο με ήρωες, μύθους και θρύλους από τη βόρεια Ευρώπη. Ο άγιος Νικόλαος γεννήθηκε το 280 μ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας, από γονείς ευσεβείς και πλούσιους. Τους έχασε σε ηλικία 13 ετών εξαιτίας λοιμού και έγινε κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας, την οποία διέθετε για να ανακουφίζει τους φτωχούς, τις χήρες και τα ορφανά. Νεότατος, έγινε επίσκοπος στη Μύρα, αφού απέκτησε ιδιαίτερη φήμη. Πέθανε το 330 ή 333 μ.Χ. (το 342 μ.Χ. σύμφωνα με την Καθολική Εκκλησία), όμως η φήμη του «θαυματουργού» άγιου εξαπλώθηκε στη Δύση, ιδιαίτερα μεταξύ των ναυτικών. 

Το 1087 Ιταλοί ναυτικοί έκλεψαν το λείψανο του Νικολάου από τον τάφο του στη Μύρα, για να το προστατεύσουν από τους πειρατές, και το μετέφεραν στο Μπάρι, με μεγάλες τιμές. Αργότερα, γράφτηκε πως εκείνη την ημέρα θεραπεύτηκαν 47 άνθρωποι.

Μαζί με τα λείψανα του αγίου «ταξίδεψαν» στη Δύση και οι θρύλοι που τον συνόδευαν. Σύμφωνα με έναν από αυτούς, κάποιος έμπορος από τα Πάταρα είχε χάσει την περιουσία του και δεν μπορούσε να θρέψει την οικογένειά του.
Οι τρεις κόρες του, για να βγάλουν την οικογένεια από τη δύσκολη θέση, αποφάσισαν να ρίξουν κλήρο. Όποια κληρωνόταν, θα γινόταν πόρνη για να μαζέψει χρήματα για την προίκα των άλλων. Ο κλήρος έπεσε στη μεγαλύτερη. Ο Νικόλαος μαθαίνοντας την τραγική αυτή ιστορία, θέλησε να βοηθήσει την οικογένεια. Έτσι, μια νύχτα που όλοι κοιμούνταν, σκαρφάλωσε στη στέγη και έριξε μικρά πουγκιά με χρυσό από την καμινάδα, τα οποία «προσγειώθηκαν» μέσα στις βρεγμένες κάλτσες των κοριτσιών που ήταν κρεμασμένες στο τζάκι για να στεγνώσουν. Έτσι προέκυψε το έθιμο να μπαίνουν τα δώρα των Χριστουγέννων σε κάλτσες κρεμασμένες στο τζάκι.

 
Με τον ίδιο τρόπο, ο θρύλος του προστάτη των ναυτικών και των παιδιών έγινε αιτία να εμφανιστεί το έθιμο προσφοράς δώρων (που ήταν πιο πολύ κεράσματα, χριστουγεννιάτικα φρούτα, μήλα, πορτοκάλια, καρύδια και γλυκά) στα παιδιά την ημέρα της μνήμης του, στις 6 Δεκεμβρίου. Από εκεί ξεπήδησε και ο «Santa Claus»(παράφραση του Saint Nicholas), ενώ το έθιμο της ανταλλαγής δώρων συνδέθηκε σιγά-σιγά με τα Χριστούγεννα. Μέχρι τότε, ο άγιος απεικονιζόταν με γκρίζα ή μαυριδερή γενειάδα, να πετάει στον ουρανό πάνω σ’ ένα λευκό άλογο.Τα χρόνια της Μεταρρύθμισης και της Διαμαρτύρησης, η λατρεία των Καθολικών αγίων περιορίστηκε και χλευάστηκε. Στις Κάτω Χώρες όμως και ιδίως στην Ολλανδία, ο Sinter Klaas (Saint Nicholas) εξακολουθούσε να λατρεύεται από τους Διαμαρτυρομένους ως προστάτης των ναυτικών, των εμπόρων και των παιδιών. Οι Ολλανδοί μετέφεραν τη φήμη του αγίου στο Άμστερνταμ, όπου τον «συγχώνευσαν» με έναν δικό τους, παγανιστικό τοπικό ήρωα του χειμώνα, τον Wooden, γερμανικής προέλευσης. Σ’ αυτήν την εκδοχή του ο Αϊ Βασίλης έχει λευκή γενειάδα, φτάνει με πλοίο από την Ισπανία, έχει μαζί του έναν Μαυριτανό βοηθό, τον Zwart Piet (Μαύρο Πίτ) που βάζει στο σάκο του τα κακά παιδιά και γυρίζει τη χώρα, καβάλα στο άσπρο άλογό του.Ο Irving και το «St. Nicolas Magazine». Το 1626 Ολλανδοί Καλβινιστές, μεταναστεύοντας στην Αμερική, πήραν μαζί τους και την εικόνα του αγίου Νικολάου (Sinter Klaas). Στο Νέο Άμστερνταμ (που αργότερα θα ονομαζόταν Νέα Υόρκη) ο Sinter Klaas παρέμεινε στα αζήτητα, ώσπου το 1773 εμφανίστηκε για πρώτη φορά το όνομα Santa Claus. Το πρόσωπο που ανασκεύασε τον θρύλο ήταν ο Αμερικανός λαϊκός συγγραφέας Washington Irving. Γράφοντας την ιστορία της Νέας Υόρκης για λογαριασμό του Ιστορικού Συλλόγου της Νέας Υόρκης, που θεωρούσε τον «Saint Nicholas» προστάτη της πόλης, ο Irving δανείστηκε στοιχεία από την ολλανδική εκδοχή του αγίου Νικολάου και τον περιέγραψε σαν πολεμιστή άγιο, προστάτη των Αμερικανών επαναστατών, να έρχεται πάνω σ’ ένα άλογο (χωρίς βοηθούς) και να μοιράζει δώρα.Το Νοέμβριο του 1873 κάνει την εμφάνισή του στην Αμερική το «St. Nicolas Magazine», με άλλα λόγια το περιοδικό του Αϊ Βασίλη. Ακολουθώντας τα εικαστικά και συγγραφικά πρότυπα της βικτωριανής παιδικής λογοτεχνίας, που ανθούσε στη Μεγάλη Βρετανία, το περιοδικό είχε ως αντικείμενο τη «διάπλαση των παίδων», αλλά σε μια λιγότερο ηθικοπλαστική βάση σε σχέση με τον… ανταγωνιστή του, το«The Youths Companion», που εκδιδόταν ήδη από το 1827.

Εκδότης του ήταν ο Charles Scribner, αλλά το περιοδικό εξελίχτηκε σε αληθινό«διαμαντάκι» όταν το 1881 ξανασχεδιάστηκε από την Charles Scribner’s Sons. Από τις σελίδες του παρέλασαν οι πιο διάσημοι συγγραφείς παιδικών βιβλίων και πιο φημισμένοι εικονογράφοι: από τον Ellis Parker Butler και τον Norman Rockwell μέχρι τον Livingston Hopkins, τον Norman Price και τον George T. Tobin. Πολλά από τα «κλασικά κι αγαπημένα» των παιδιών φιλοξενήθηκαν ως σειρές στο «St. Nicolas Magazine», μεταξύ των οποίων «Το βιβλίο της ζούγκλας» του Kipling. Το περιοδικό συνέχισε να βγαίνει μέχρι το 1941, σχεδόν 60 χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση.

Ίσως η φαεινότερη διαφημιστική ιδέα…Το Δεκέμβριο του 1823, όλα άλλαξαν με το χριστουγεννιάτικο ποιηματάκι που έγινε γρήγορα πολύ δημοφιλές, το «Η Επίσκεψη του αγίου Νικολάου», πιο γνωστό ως «Η νύχτα πριν από τα Χριστούγεννα» (The Night Before Christmas), του Clement Clarke Moore. Το ποίημα «λανσάρει» έναν Αϊ Βασίλη – ξωτικό, που κυκλοφορεί με έλκηθρο, που το σέρνουν ελάφια και μπαίνει στα σπίτια μας από τις καμινάδες, για να μοιράσει γλυκά και παιχνίδια στα
φρόνιμα παιδιά.
 
 
 .
 
Η σύγχρονη αμερικανική εκδοχή του Santa Claus ήταν πια γεγονός. Τι λείπει; Η εικόνα της. Ένας συνδυασμός διαφήμισης, ταλέντου και καλού μάρκετινγκ δίνει την απόλυτη λύση: εκείνη του ροδομάγουλου γεράκου με τον κόκκινο σκούφο και την άσπρη γενειάδα.

Μέχρι τη δεκαετία του 1930 η στολή του Αϊ-Βασίλη είχε τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Το 1931 ο αμερικανός σχεδιαστής Haddon Sundblom για τις ανάγκες ενός διαφημιστικού της Coca-Cola, έβαψε τη στολή του αγίου με το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα του αναψυκτικού. Για να μη την ξεβάψει από τότε ποτέ! 



 

Ο Sundblom είχε την ιδέα να προβάλει μια πιο ανθρώπινη, ζεστή και οικεία εικόνα του αγίου. Γι’ αυτό, αντί για το λεπτοκαμωμένο και μάλλον ασκητικό πρότυπο, επέλεξε για μοντέλο έναν φίλο του συνταξιούχο έμπορο, τον Lou Prentice, και σχεδίασε έναν Santa ψηλό, κοιλαρά, γλυκό, καλοσυνάτο και ροδομάγουλο, με κόκκινο κουστούμι και σκούφο, ίσως η φαεινότερη ιδέα στην ιστορία της διαφήμισης.
Στο τέλος της δεκαετίας του ’40 ο Prentice πέθανε και ο Sundblom χρησιμοποίησε πλέον τον εαυτό του και την οικογένειά του σαν μοντέλα, για να προσθέσει στη μορφή του Santa και άλλα στοιχεία. Στα επόμενα 40 πορτρέτα – παραλλαγές του αγίου που φιλοτέχνησε ως το 1964, εμφανίζεται η γυναίκα του Elizabeth ως Mrs Claus, καθώς και οι τρεις κόρες του, τα 15 εγγόνια του, οι γείτονες και οι φίλοι του, άλλοτε ως βοηθοί του Santa Claus και άλλοτε ως μέλη των οικογενειών που τον περιμένουν τη νύχτα των Χριστουγέννων. Ο Sundblom πέθανε το 1976, ζωγραφίζοντας έναν Χριστό. Σχεδόν 30 χρόνια αργότερα (και 80 χρόνια μετά το ντεμπούτο της) η εικόνα του χοντρούλη, χαμογελαστού παππού με τον κόκκινο σκούφο, που δημιούργησε ένας Αμερικανο-Σουηδός ζωγράφος για ένα αναψυκτικό, είναι πια, παγκόσμια, η ίδια η ιδέα των Χριστουγέννων…

 

 
Κείμενο και φωτογραφίες από το internet

Τετάρτη 25 Δεκεμβρίου 2013

Η μαγεία των Χριστουγέννων.....



Ευχόμαστε  η μαγεία των Χριστουγέννων , να μας αγγίξει και να μας δώσει
αυτό που χρειαζόμαστε για να είμαστε ευτυχισμένοι, Υγεία, Αγάπη και Υπομονή !!!
Σας ευχαριστούμε για τις επισκέψεις σας, τις ευχές σας, την παρουσία σας , είμαστε ευγνώμονες για το μοίρασμα αγάπης που έχουμε την τύχη να απολαμβάνουμε !!! Να είστε όλες καλά και να χαίρεστε τους αγαπημένους σας!!!

                                                     Κλαυδία και Μαρία

Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!!!!!

Καλά και Ευτυχισμένα Χριστούγεννα σε όλους!
Για μια ακόμη φορά ο Ιησούς θα κατέβει στην γη,θα γίνει ξανά βρέφος, παιδί, άντρας,θα μας διδάξει, θα μας δείξει τον Δρόμο..........
Ας τον ακούσουμε,είναι ο μόνος που θα θέλει πραγματικά να μας σώσει !


Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

Το χθεσινό εργαστήρι της Ανθής!

Από το χθεσινό εργαστήρι της Ανθής είναι όλα αυτά τα υπέροχα κοσμήματα που βλέπετε!
Όλα υπέροχα και μοναδικά όπως κάθε κομμάτι που βγαίνει από τα χέρια της Ανθούλας μας!
Δεν λέω τίποτα άλλο, δείτε τα!!!!!




Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΕΚΘΕΣΗ!!!

Αυτή είναι η πρόσκληση για την έκθεση που παίρνουμε μέρος σαν Χρυσομέλισσες!
Μήπως τώρα καταλάβατε γιατί χαθήκαμε?
Ακριβώς γι αυτό λοιπόν,είχαμε δώσει όλη την ψυχή μας στην
έκθεση με τα ρολόγια,ρίξαμε όλο το βάρος εκεί,γιατί θέλαμε
να πετύχει και να αποδώσει για να βοηθήσουμε τα παιδιά και
δεν είχαμε κάνει τίποτα για εμάς.
Έτσι μόλις τελείωσε και έπεσε η αυλαία για τα ρολόγια μας,
γυρίσαμε γρήγορα την σελίδα και αρχίσαμε αμέσως τις ετοιμασίες
για κάτι δικό μας.
Όπως ξέρετε οι μέλισσες δεν σταματούν ποτέ να δουλεύουν και
πάλι μετά από αυτό, έρχεται κάτι άλλο και πάει λέγοντας!
Θα κάνουμε φυσικά και ένα διάλειμα ολίγων ημερών για να
μας δει και λίγο το σπίτι μας, Χριστούγεννα έρχονται και
μετά άντε πάλι στην δουλειά!
Στο σπίτι μου παραπονιόνται ότι δεν στολίσαμε εφέτος!
Θα το κάνουμε κι αυτό βεβαίως- βεβαίως αλλά το
Σαββατοκύριακο!
Ακόμη την Παρασκευή 20/12 το απόγευμα μετά τις 5 30
θα συναντηθούμε στο μελίσσι για τις καθιερωμένες μας ευχές!
Δεν το λέω πια γιορτή γιατί κανείς μας δεν έχει διάθεση
για γιορτή πια, αλλά θα προσπαθήσουμε με όση καλή
διάθεση μας έχει απομείνει να ξορκίσουμε για μια φορά ακόμη
όλα αυτά τα κακά που μας έχουν ρίξει στα κεφάλια μας!
Σας περιμένουμε λοιπόν!!!

Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013

Του Δεκέμβρη η μέρα....καλημέρα, καλησπέρα !!!

Ο σοφός λαός μας με αυτή την παροιμία δηλώνει το φαινόμενο των ημερών του Δεκεμβρίου που μέχρι την 22 του μήνα οι μέρες ολοένα μικραίνουν και οι νύχτες μεγαλώνουν για να ξαναρχίσει πάλι να μεγαλώνει η μέρα εις βάρος της νύχτας.
Αύριο, 9 Δεκεμβρίου γιορτάζουνε οι Αννούλες και τους ευχόμαστε ολόψυχα Χρόνια πολλά και καλά με υγεία και χαρά !!!
Τα εργαστήρια στο μελίσσι, δεν έπαψαν στιγμή να λειτουργούν και να προσφέρουν τη χαρά της δημιουργίας σε παρείστικη πάντα ατμόσφαιρα, στις φίλες που έργονται κοντά μας. Το εργαστήρι εικαστικού κοσμήματος έχει να επιδείξει αξιόλογα κοσμήματα που δημιουργηθήκανε με την γνώση και την υπομονή της Ανθής μας, σε δικά της αποκλειστικά σχέδια, ένα μικρό δείγμα θα σας παραθέσουμε εδώ και όσες επιθυμείτε μπορείτε και από αυτή την Τετάρτη 11/12 να ξεκινήσετε να παρακολουθείτε το συγκεκριμένο εργαστήριο. η Ανθή θα είναι εκεί και θα σας περιμένει, στις 4.00 το απόγευμα !!!

Εντυπωσιακό βραχιόλι από σφυρήλατο αλπακά και μπρούτζο σε πολύ ιδιαίτερο σχέδιο

Γιορτινά μπρούτζινα σκουλαρίκια, χριστουγεννιάτικα δεντράκια, διακοσμημένα με κόκκινες χάντρες και  βραχιόλι με μπρούτζινο σφυρήλατο στοιχείο δεμένο σε μαύρα κορδόνια, και τα δύο υπέροχα !!!

Ένα εκπληκτικό ζευγάρι σκουλαρίκια από σφυρήλατο μπρούτζο και αλπακά με τέλειο φινίρισμα σε μοναδικό σχέδιο της Ανθής μας.

Πάντως καταφέραμε να στρώσουμε και τα γιορτινά μας κεντήδια για να μπούμε στο πνεύμα των Χριστουγέννων στο σπίτι και με τις παρακάτω τρείς φωτογραφίες θα λάβουμε μέρος στο χριστουγεννιάτικο διαγωνισμό της Κάτιας, στο starsandicicles.blogspot.gr
ελπίζοντας να προλάβουμε να φωτογραφήσουμε και άλλες χριστουγεννιάτικες δημιουργίες....



 

Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013

Kαλό μήνα!!!!!!

Καλό μήνα, καλή εβδομάδα και Καλά Χριστούγεννα!!!!!
Μπήκαμε πια στον μήνα της πιο μεγάλης γιορτής της Χριστιανοσύνης!
Είθε να πάνε όλα καλά και να γιορτάσουμε για μια ακόμη φορά
την γέννηση του Χριστού!
Και ας ελπίσουμε ότι έστω κάποιοι ακόμη καταλάβουν την πραγματική
σημασία της γέννησης του Ιησού!
Κάνω έν τάχει την σημερινή ανάρτηση γιατί και αυτός ο μήνας μπήκε
με αμέτρητες υποχρεώσεις να με περιμένουν!
Μπαίνοντας σήμερα το πρωί κλεφτά όπως πάντα στον υπολογιστή,
είδα την ανάρτηση της Δράσης Ελληνίδων μπλόγκερς.
Ένα βραβείο περίμενε όλους όσους βοήθησαν στην έκθεση με τα
ρολόγια μας!
Το κύπελλο που απονεμήθηκε στον Σπύρο Λούη όταν έλαβε μέρος
στους Ολυμπιακούς του 1896!
Να σημειώσω ότι το κύπελλο αυτό το διάλεξε η αγαπημένη μας Μαρία
 http://morphoplasies.blogspot.gr/2013/11/2013.html ως φόρο τιμής σε όλους τους
συμμετέχοντας!
Αγαπημένοι μας φίλοι ώς συμμετέχοντες κι εμείς ευχαριστούμε για την
τιμή αυτή αλλά θα μας επιτρέψετε να μη το βάλουμε στο μπλογκ μας,
γιατί ο Σπύρος Λούης ήταν ένας μεγάλος Έλληνας!
Του άξιζε και του αξίζει εσαεί η μεγαλύτερη τιμή,εμείς τι κάναμε?
Ασφαλώς θα μου πείτε κάνατε κάτι,χαρίσατε αισιοδοξία και χαμόγελο σε 35
παιδιά!
Ναι φίλοι μας αυτό είναι το βραβείο μας,αυτό το χαμόγελο που δώσαμε σ αυτά
τα παιδιά!
Χθες, βρέθηκα ξανά στο Χριστοδούλειο για να τους πάω κάποια ρούχα και
παιχνίδια και .......... όταν άνοιξε η πόρτα βρέθηκα μέσα σε 3 αγκαλιές!
Ήταν τα 3 κορίτσια που ήταν και στην έκθεση και μας βοηθούσαν!
Το βραβείο μου λοιπόν εγώ το πήρα, αυτές οι αγκαλιές και οι χαρούμενες
φωνούλες τους ήταν ένα από τα μεγαλύτερα βραβεία που έχω πάρει
ποτέ στην ζωή μου!!!