Σάββατο του Λαζάρου
Απο την παραμονή οι νοικοκυρές , φροντίζανε να φτιάξουνε τα Λαζαράκια ή Λαζαρίνες, είδος κουλουριού πλασμένο με αλεύρι, ζάχαρη, χυμό πορτοκαλιού και ξύσμα, σαν ανθρώπινο ομοίωμα , σαβανωμένο, με σταυρωμένα τα χέρια και γαρύφαλλα για ματάκια, που παριστάνει τον Λάζαρο και έχει συμβολικό χαρακτήρα γιατί θεωρείται ότι φέρνει στο σπίτι αφθονία αγαθών.
Τα παιδιά στην ιδιαίτερη πατρίδα του πατέρα μου (Κάλυμνος-Δωδεκάνησα) το πρωί του Σαββάτου του Λαζάρου ξεχύνονταν στις γειτονιές για να ψάλλουν τα κάλαντα του Λαζάρου :
Εις την πόλη Βηθανία
Μάρθα κλαίει κι η Μαρία
Λάζαρο τον αδελφό τους,
τον γλυκύ και καρδιακό τους.
Την ημέρα την Τετάρτη
κίνησ΄ο Χριστός για νά ΄ρθει
και εβρήκε τη Μαρια
έξω απο τη Βηθανία.
Αν εδώ ήσουν Χριστέ μου,
δεν θα απέθνησκε ο αδελφός μου
"Δεύρο έξω Λάζαρέ μου,
φίλε και αγαπητέ μου "
Λάζαρος σαβανωμένος
και με το κερί ζωσμένος
"Πες μας Λάζαρε τι είδες
εις τον ΄Αδη που επήγες ;"
Είδα φόβους, είδα τρόμους,
είδα βάσανα και πόνους,
δώστε μου λίγο νεράκι
να ξεπλύνω το φαρμάκι.
Οι νοικοκυρές φίλευαν τα παιδιά κυρίως αυγά, φρούτα ,σταφίδες, ξερά σύκα και σπανίως με λίγα χρήματα...
Και για να μήν εκλείψει το έθιμο , φωτογράφησα τα Λαζαράκια που έφτιαξα χθές και μοσχομύρισε το σπίτι, τα έβαλα σε ένα καλαθάκι και κέρασα όλους τους ενοίκους της πολυκατοικίας, που με υποδεχτήκανε με έκπληξη και χαρά, εκτύπωσα και τα κάλαντα και τους τα έδωσα μαζί με τη συνταγή, προσπαθώντας να συμβάλλω στη διατήρηση των εθίμων του τόπου μας και για να μη σβήσει η παράδοσή μας.... Το Δελφινάκι είχε θαυμάσια ιδέα και με χαρά μοιράζομαι μαζί σας τη συνταγή για τα Λαζαράκια :
1/2 κιλό αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
1 ποτήρι κρασιού χυμό πορτοκάλι
1 ποτήρι κρασιού ζάχαρη
1 ποτήρι κρασιού λάδι
Ξύσμα πορτοκαλιού
Γαρύφαλλα (ξερά) για ματάκια
Αν θέλουμε μπορούμε να γεμίσουμε τα λαζαράκια με σταφίδες και αλεσμένο καρύδι
Χτυπάμε τη ζάχαρη με το λάδι, προσθέτουμε το χυμό και το ξύσμα του πορτοκαλιού και ρίχνουμε το αλεύρι. Ζυμώνουμε μέχρι να έχουμε μία απαλή ζύμη που δεν κολλάει στα χέρια. Χωρίζουμε σε μπαλάκια και πλάθουμε μακρόστενα πεπλατυσμένα κουλούρια, με λίγο ζυμάρι πλάθουμε κορδόνι που το τοποθετούμε σταυρωτά επάνω σε κάθε κουλούρι (σαν χέρια). Τοποθετούμε δύο γαρύφαλλα στο επάνω μέρος κάθε κουλουριού (σαν ματάκια)
Αν επιλέξουμε να τα κάνουμε γεμιστά, όταν πλάσουμε το κουλουράκι, το πλαταίνουμε βάζουμε λίγη γέμιση στο κέντρο, και το ξαναπλάθουμε ώστε να κλειστεί η γέμιση μέσα και συνεχίζουμε προσθέτοντας τα "χέρια" και τα "μάτια". Αραδιάζουμε σε ταψί στρωμένο με χαρτί ψησίματος και ψήνουμε σε μέτριο φούρνο μέχρι να ροδίσουν.
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ και του χρόνου !!!
Κλαυδία
Απο την παραμονή οι νοικοκυρές , φροντίζανε να φτιάξουνε τα Λαζαράκια ή Λαζαρίνες, είδος κουλουριού πλασμένο με αλεύρι, ζάχαρη, χυμό πορτοκαλιού και ξύσμα, σαν ανθρώπινο ομοίωμα , σαβανωμένο, με σταυρωμένα τα χέρια και γαρύφαλλα για ματάκια, που παριστάνει τον Λάζαρο και έχει συμβολικό χαρακτήρα γιατί θεωρείται ότι φέρνει στο σπίτι αφθονία αγαθών.
Τα παιδιά στην ιδιαίτερη πατρίδα του πατέρα μου (Κάλυμνος-Δωδεκάνησα) το πρωί του Σαββάτου του Λαζάρου ξεχύνονταν στις γειτονιές για να ψάλλουν τα κάλαντα του Λαζάρου :
Εις την πόλη Βηθανία
Μάρθα κλαίει κι η Μαρία
Λάζαρο τον αδελφό τους,
τον γλυκύ και καρδιακό τους.
Την ημέρα την Τετάρτη
κίνησ΄ο Χριστός για νά ΄ρθει
και εβρήκε τη Μαρια
έξω απο τη Βηθανία.
Αν εδώ ήσουν Χριστέ μου,
δεν θα απέθνησκε ο αδελφός μου
"Δεύρο έξω Λάζαρέ μου,
φίλε και αγαπητέ μου "
Λάζαρος σαβανωμένος
και με το κερί ζωσμένος
"Πες μας Λάζαρε τι είδες
εις τον ΄Αδη που επήγες ;"
Είδα φόβους, είδα τρόμους,
είδα βάσανα και πόνους,
δώστε μου λίγο νεράκι
να ξεπλύνω το φαρμάκι.
Οι νοικοκυρές φίλευαν τα παιδιά κυρίως αυγά, φρούτα ,σταφίδες, ξερά σύκα και σπανίως με λίγα χρήματα...
Και για να μήν εκλείψει το έθιμο , φωτογράφησα τα Λαζαράκια που έφτιαξα χθές και μοσχομύρισε το σπίτι, τα έβαλα σε ένα καλαθάκι και κέρασα όλους τους ενοίκους της πολυκατοικίας, που με υποδεχτήκανε με έκπληξη και χαρά, εκτύπωσα και τα κάλαντα και τους τα έδωσα μαζί με τη συνταγή, προσπαθώντας να συμβάλλω στη διατήρηση των εθίμων του τόπου μας και για να μη σβήσει η παράδοσή μας.... Το Δελφινάκι είχε θαυμάσια ιδέα και με χαρά μοιράζομαι μαζί σας τη συνταγή για τα Λαζαράκια :
1/2 κιλό αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
1 ποτήρι κρασιού χυμό πορτοκάλι
1 ποτήρι κρασιού ζάχαρη
1 ποτήρι κρασιού λάδι
Ξύσμα πορτοκαλιού
Γαρύφαλλα (ξερά) για ματάκια
Αν θέλουμε μπορούμε να γεμίσουμε τα λαζαράκια με σταφίδες και αλεσμένο καρύδι
Χτυπάμε τη ζάχαρη με το λάδι, προσθέτουμε το χυμό και το ξύσμα του πορτοκαλιού και ρίχνουμε το αλεύρι. Ζυμώνουμε μέχρι να έχουμε μία απαλή ζύμη που δεν κολλάει στα χέρια. Χωρίζουμε σε μπαλάκια και πλάθουμε μακρόστενα πεπλατυσμένα κουλούρια, με λίγο ζυμάρι πλάθουμε κορδόνι που το τοποθετούμε σταυρωτά επάνω σε κάθε κουλούρι (σαν χέρια). Τοποθετούμε δύο γαρύφαλλα στο επάνω μέρος κάθε κουλουριού (σαν ματάκια)
Αν επιλέξουμε να τα κάνουμε γεμιστά, όταν πλάσουμε το κουλουράκι, το πλαταίνουμε βάζουμε λίγη γέμιση στο κέντρο, και το ξαναπλάθουμε ώστε να κλειστεί η γέμιση μέσα και συνεχίζουμε προσθέτοντας τα "χέρια" και τα "μάτια". Αραδιάζουμε σε ταψί στρωμένο με χαρτί ψησίματος και ψήνουμε σε μέτριο φούρνο μέχρι να ροδίσουν.
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ και του χρόνου !!!
Κλαυδία